Bijna in één ruk uitgelezen, deze debuutroman van Khaled Hosseini. De hoofdrol is voor een Afghaanse jongen die worstelt met een vreselijk schuldgevoel, jaren geleden ontstaan toen hij zijn beste vriend en bediende op een cruciaal moment in de steek liet. Een schitterende bijrol is echter weggelegd voor Afghanistan, een land, dat alhoewel reeds jaren in het nieuws, voor ons westerlingen niet meer is dan een naam op een kaart. Een beeld in ons hoofd van woestenijen en godsdienstfanatisme. Deze roman toont een andere kant van dit land. Een menselijke kant die tot leven komt door de liefdevolle beschrijvingen van de jeugd van het hoofdpersonage.
Ik zou “De vliegeraar” aan iedereen willen aanraden. Vooral het eerste en tweede deel zijn sterk, het derde deel waarin het hoofdpersonage terugkeert naar Afghanistan vond ik een tikkeltje te melodramatisch en deed mij door de resem toevalligheden wat artificieel aan. En tja, ik weet niet hoe het komt, maar ik had alweer ergens in het begin door wat de relatie was tussen de twee jongens. Toch wel een beetje jammer.
Ik heb hem liggen maar ben er nog niet toe gekomen om er in te beginnen….idem voor Schaduw van de wind, eigenlijk. *bloost*
PS. Benieuwd wanneer je nieuwe blog eraan komt
wat een toeval, ben er gisteravond in begonnen! is idd niet makkelijk om weg te leggen.
Dat boek heb ik ook in 1 deel uitgelezen, en dan eigenlijk vooral het derde deel. Toen ben ik op de bus gestapt, heb mijn boek opengedaan, en toen ik het eindelijk weglegde zat ik in mijn zetel op kot, met mijn jas en rugzak nog aan… ik vond het een prachtig einde, zelfs al was het een beetje voorspelbaar, hun relatie dan…
[…] schitterende zonnen is het tweede boek van Khaled Hosseini dat ik gelezen heb. Waar ik De vliegeraar goed vond zonder meer, moet ik de superlatieven bovenhalen voor Duizend schitterende zonnen. De […]
Schitterend boek. Een absolute aanrader. Was er van onder de indruk. Eens je eraan begint is er geen stoppen aan tot het uit is.
Knap verhaal met op achtergrond het leven in Kabul, voor, tijdens en na de Russiche inval en het invoeren van het Taliban Regime. het boek sleept je gewoon mee door een wirwar van emoties en verbazingwekkende schreinende toestanden. Echt lezen!
ik vond het een zeer aangrijpende en ontroerende verhaal. het is onmogelijk om te zeggen dat het boek 1 bepaalde thema heeftn het gaan over zoveel dingen tegelijker tijd. vrieldschap, oorlog, verraad, vader-en zoonrelatie, geheimen,… en je kan zo voortgaan. we zien afghanistan als een gevallen land, we steken de schuld op de eigen volk. maar we vergeten steeds dat er zoveel verschillende mooie verhalen zich afspelen, de liefde tussen de mensen, ondanks alle pijn die ze ondergaan. het is ook een zeer meeslepend verhaal, je begint echt mee te voelen met de personen. aangezien ik een jongen ben zal je me niet cluk een traantje zien wegpikken. maar heb dit toch een paar keer gedaan bij deze boek. je bent steeds benieuwd naar wat er volgt, na een paar uur merk je al dat je het hele boek al hebt uitgelezen.
het enige wat ik kan zeggen is dat dit zeker bij mijn top 2 boeken hoort.