Mijn vriendje maakte vandaag de brug. Een schitterende gelegenheid om een tweede poging te wagen om voor mij te koken (jaja, we zijn ons leven aan het beteren). De eerste keer was hij er nogal gemakkelijk vanaf gekomen, maar tweede keer, goeie keer, zoals ze zeggen. De voorbereidingen liepen vlotjes totdat opeens een ijselijke kreet weerklonk: hij had in zijn duim gesneden. Veel bloed en bloed gaat niet zo goed samen met eten maken. Onhygiënisch, weet u wel. Snel een plakker erop geplakt om het bloed te stelpen en een kusje om het weer beter te maken.

‘k Vond hem zo zielig dat ik de rest van het werk op mij heb genomen. Maar ere wie ere toekomst, buiten de paprika’s die aan de oorsprong van het accidentje lagen, waren alle groenten mooi in stukjes gesneden. En het voorgerechtje heeft hij helemaal alleen gemaakt. Het enige wat ik nog moest doen was één paprika snijden en alles bij elkaar gooien in de wok.

En gesmaakt heeft het.

Voorgerechtje: spiesjes van tomaat, fetakaas en basilicum met een pestosausje.

Hoofdgerecht: roergebakken tofu met groenten en rijst (op de foto zien jullie de paprikasnoodaards rechts bij de rijst).

Mijn vriendje was echt in een onhandige bui, want toen we na het eten nog wat aan het nagenieten waren met een glaasje gedecanteerde wijn, een geschenk van mijn broertje, vond hij het nodig mezelf en het takenlaken te dopen met diezelfde wijn. Wat een verspilling van een lekker glas rode wijn! En natuurlijk waren er wijnspetters op mijn nieuwe rok terechtgekomen. Enfin, rap rap uitgewassen en gelukkig valt de schade nog mee. Mijn vriendje mompelde iets van: “Haha, zo rap heb ik u nog nooit uit de kleren gekregen.” Ik vond hem meteen al een pak minder zielig. 😛