Jay! Binnen een tiental minuutjes vertrekken we naar de schoonfamilie. En wat staat er op het menu? Pannenkoeken en (late) verjaardagscadeautjes! /me loves pancakes! (Ok, en verjaardagscadeautjes ook wel…)

Is een verschrikkelijk slechte film. Men zegge het voort. Twee uur van mijn leven die ik beter aan nuttiger zaken besteed had.

Mensenrechten zijn voor watjes!

Letterlijk dan.

Kan ik al eens uitslapen omdat het geen tekenles is, dan ben ik natuurlijk weer veel te vroeg wakker! Frustrerend! En het is dubbel zo erg omdat ik gisteren pas rond drie uur in bed lag. Doeme toch.

Nuja, vandaag staat er (buiten winkelen) niet echt iets inspannends op het programma, dus het zal wel lukken. Nog bergen foto’s bewerken, maar daar moet je niet echt wakker voor zijn. Gelukkig was het gisteren heel plezant. Reünie van de mensen met wie ik samen afgestudeerd ben. Ik ben er toch in geslaagd drieëntwintig mensen (en een baby) op te trommelen. Enige minpunt: het restaurant. Ik had er veel van verwacht, maar dat viel dik tegen. Het eten was eigenlijk een beetje te weinig en na drie flessen was hun voorraad plat water al uitgeput. Voeg daarbij nog eens een slechte en onvriendelijke bediening. En tja, dan weet je het wel.

Persoonlijk vind ik dat als je een groep van meer dan twintig personen over de vloer krijgt, je toch wel net dat beetje meer moeite mag doen. Als die mensen tevreden naar huis vertrekken, heb je er waarschijnlijk wat nieuwe klanten bij. Blijkbaar heeft de Worldkitchen klanten genoeg, want veel inspanningen om het ons naar de zin te maken deden ze al niet. Bovendien zaten we een beetje te dicht op mekaar gepakt om comfortabel te zijn.

Jammer, want er zijn mensen die speciaal uit Gent, Antwerpen, ja zelfs Izegem kwamen voor de reünie. Voor de volgende reünie kies ik beslist een ander restaurant uit.

Deze middag heb ik in de Fnac een jasje gekocht voor mijn Treo 650 (ik zou niet graag hebben dat er krasjes op het schermpje van my precious komen). Weet je hoeveel dat dat stomme “prachtig afgewerkt lederen” zakje mij gekost heeft? 45 euro!! (Voeg hier nog een hele hoop extra uitroeptekens toe.) Belachelijk gewoon. Voor die prijs koop je een paar schoenen.

Al een geluk dat er thuis nog ergens een Fnac bon lag.

De banlieue van Parijs blijft branden. En het ziet ernaar uit dat het vuur zich begint te verspreiden. Nu ben ik de eerste om dit soort rellen af te keuren, maar ik hoop wel dat dit de aanzet zal vormen om eindelijk iets te doen aan de uitzichtloze situatie in de probleemwijken rond Parijs. Men heeft al te lang gedaan alsof er niks aan de hand was.

Onder het motto beter laat dan nooit: de foto’s van de Grote Betoging van 28 oktober:

Dixit het zevenjarige dochtertje van een collega hardnekkig volhoudend dat niet zij maar ik met voedsel had gemorst. Jaja, dat gaat wat worden, later als ze groot is.

Woehoe! Bergen mail en foto’s te verwerken, maar het was de moeite. Keulen is een toffe stad, de mensen zijn er supervriendelijk, er is veel te zien en we werden de voorbije vijf dagen verwend met werkelijk geweldig weer.

Mijn vriend en ik hadden ons op voorhand voorgenomen er een rustige vakantie van te maken. Is dit gelukt? Wel, we hebben gemiddeld één museum en drie kerken per dag bezocht… Hey, in yab-land is dat een superrustige vakantie! We hebben elke nacht zo’n negen uur slaap gehad (ook nog nooit vertoond). Mijn voeten deden ‘s avonds niet al te veel zeer en we hadden nog tijd genoeg om het landelijk gemiddelde van (ocharme) drie keer sex in de week geweldig op te krikken. 😉 Mission accomplished. dus.

Ojs, als je ooit naar Keulen gaat: de mensen zijn er zo vriendelijk dat je op den duur niet meer durft stilstaan met een stadsplan in je hand, want binnen vijf minuten stapt er iemand op je toe om te vragen of je geen hulp nodig hebt. /me loves ze Germans!