Eerlijk gezegd, weet ik niet of ik als slachtoffer veel zou hebben aan zo’n minuut stilte. Natuurlijk is elk mens anders en is zo’n minuut stilte een voor de hand liggende manier om solidariteit te tonen. Al toon ik míjn solidariteit liever via een storting op de rekening van het Rode Kruis (ook omdat ik mezelf niet echt zie puin ruimen in Verviers, Pepinster, Luik of één van de andere getroffen steden en gemeenten).
Wel jammer dat het Preludium tot de Nationale feestdag 2021 in de Bozar, waarvoor ik tickets had, geannuleerd is. Veel valt er uiteraard niet te vieren op een moment dat zoveel mensen in de dikke miserie zitten, vrienden en familie verloren hebben en al hun hebben en houden kwijt zijn. Persoonlijk ben ik opgelucht dat niemand van mijn vrienden of familie veel meer dan wat materiële schade aan deze ramp heeft overgehouden. Hopelijk stellen hun verzekeraars zich de komende weken constructief op.
Al vrees ik dat het herstel van de schade een werk van lange adem zal zijn.