Het is nog maar dinsdag en het openbaar vervoer is er al in geslaagd mij maar liefst drie keer in de steek te laten. Gisteren werden zowel de trein die ik ‘s ochtends wou nemen als de trein die ik ‘s avonds wou nemen afgeschaft. ‘s Ochtends kon ik gelukkig nog net op de trein richting Zaventem springen en zo toch nog op tijd zijn voor mijn vergadering van 9.30u. ‘s Avonds had ik minder geluk, voor die ene keer dat ik eens op tijd mijn computer had dichtgeklapt op het werk, werd mijn trein natuurlijk afgeschaft en kon ik een half uur staan schilderen in Brussel Centraal.

En deze ochtend was het weer van dat. Moest ik voor één keer eens op een vergadering in Antwerpen zijn (langer uitslapen, hoera!), kwam er geen enkele tram opdagen. Terwijl de groep wachtende mensen in premetrostation Zegel steeds groter werd, kwam er geen enkel bericht over de ontbrekende trams. En dat terwijl het station nochtans over een lichtkrant beschikte om boodschappen te tonen. Of het station uitgerust was met een intercom systeem weet ik niet, maar van zo’n duidelijk gloednieuw station, zou je dat toch wel verwachten. Later vernam ik dat er twee zware tramongevallen gebeurd waren.

Gevolg: drie kwartier te laat op mijn vergadering, want helemaal te voet moeten gaan (53 minuten stappen). Ik ga me dringend zo’n fietsabonnement moeten aanschaffen.