Vorige week vrijdag hadden mijn vriend en ik afgesproken met een kameraad uit de Japanse les om samen ramen te gaan eten in de Nanaban in Zaventem. Onze kameraad had zijn reisgenoot die hem vergezelde op zijn reis door Japan met zich meegebracht. Toen we aan mekaar werden voorgesteld, rinkelde er zowel bij mijn vriend als bij mezelf een belletje. Het gezicht van de reisgenoot kwam ons allebei bekend voor, maar we konden hem niet meteen thuisbrengen. Dat weerhield ons er niet van fijne gesprekken over Japan te hebben aan de toog van de Nanaban. (Liefhebbers van ramen, dit is uw eetgelegenheid: goedkoop, lekker en een echte Japanner achter het fornuis!)
De Nanaban is echter niet de meest geschikte plek om lang te blijven hangen na het eten. Daarvoor is het drankaanbod niet gevarieerd genoeg. 😉 Dus gingen we richting Leuven in de hoop een leeg tafeltje te vinden in de ViaVia (een reiscafé, als dat niet toepasselijk was). Het was er niet zo druk, we hadden geluk. We kozen een tafeltje bij het raam dat uitzag op de tuin en zetten ons gesprek verder.
We bekenden aan de reisgenoot dat we dachten hem van ergens te kennen, maar bij hem rinkelde er geen belletje. Gelukkig zijn er tools zoals iphones en facebook en na een korte blik op onze gemeenschappelijke vrienden viel mijn frank euro. Lang, lang geleden ontmoetten we de reisgenoot op de housewarming party van onze vriendin J. Hij had indruk op ons gemaakt met supertoffe verhalen over een zeilreis op de Middellandse Zee. Wij hadden duidelijk iets minder indruk gemaakt, want hij herkende ons niet. 😉
Toen dit mysterie opgehelderd was, bleek dat aan het tafeltje naast ons een ex-collega van mij zat die ongeveer een half jaar geleden ons bedrijf verliet omdat haar tijdelijk contract ten einde was. Geruild van plaats en grondig bijgepraat over haar huidige job, die jammer genoeg minder goed meeviel dan verhoopt. Tja, het zijn niet overal zulke toffe collega’s, he. 😉
Enfin, dat de wereld klein is, bleek maar eens te meer. Maar nu kan je ook gewoon online opzoeken hoe klein…