religie

Rituelen

Deze middag een interessante discussie gehad tijdens de lunch over religie en rituelen. De stelling van één van mijn tafelgenoten was dat elke mens inherent religieus is en hij verwees daarvoor naar het feit dat ieder mens nood heeft aan rituelen. Ik vind mezelf areligieus, maar kan tegelijkertijd niet ontkennen dat mensen nood hebben aan rituelen. Wat de discussie bracht op de vraag of rituelen al dan niet religieus zijn. Persoonlijk denk ik van niet. Afscheidsrituelen in een groep lijken me een sociaal iets te zijn en geen religieuze ondertoon te hebben. Alles staat en valt natuurlijk met de definitie van religieus. Maar je kan het avondritueel dat vele kinderen doorlopen voor het slapen gaan toch onmogelijk linken met religiositeit? Eerder met de nood aan structuur die vele mensen hebben.

Aansluitend daarbij hadden we het ook nog over de vraag of vrije wil al dan niet bestaat en of en mens volledig gedetermineerd wordt door de omgeving en de genen die hij met de geboorte meekrijgt. Persoonlijk vind ik dit een deprimerende gedachte, dus ik verkies te geloven dat de mens wel degelijk over een vrije wil beschikt en zelf in staat is keuzes te maken. Althans dat hoop ik toch.

Uitzichtloze discussies

Dit weekend heb ik ferm op mijn tong moeten bijten. We waren te gast bij vrienden die zich pas verloofd hadden en omdat de bruid katholiek is en de bruidegom protestant, ging het al snel over welk soort kerkelijke plechtigheid ze zouden hebben. En dan is de sprong snel gemaakt naar het geloof dat ze hun kind zouden meegeven. Alsof dat iets uitmaakt! Protestant of katholiek, ik ken de verschillen heus wel, maar voor mij zijn die zo futiel dat ik er het nut niet van inzie daar een heel spel van te maken.

En verder kan ik mij totaal niet vinden in het doopritueel. Traditie, my ass. Opgenomen worden in de gemeenschap van gelovigen, blablabla. Het kind heeft geen keuze en wordt een geloof opgedrongen. Geef mij dan maar de anabaptisten die vinden dat enkel volwassenen in staat zijn om voluit voor een geloof te kiezen. Al maak ik mij geen illusies, anabaptisten zullen hun kinderen wel zo hersenspoelen dat ze effectief ervoor kiezen gedoopt te worden.

Enja, ooit goot er ook een priester wat water over mijn hoofd en neen, ik heb daar geen trauma’s aan overgehouden. Ik had echter liever de vrije keuze gehad om bewust neen te zeggen.

Stokjes (the sequel)

Zie, dat komt ervan als je je eigen principes met voeten treedt. Dan is de stokjes-lawine niet veraf. Omdat ik mijn maandelijkse stokjesrantsoen al overschreden heb, zal ik dit stokje dan ook aan mij voorbij laten gaan. Want zeg nu zelf, zit er iemand te wachten op verhalen over hoe ik in mijn kindertijd op het kerkhof ging spelen en over hoe ik mijn eigen religie uitgevonden heb?

Niemand? Dat dacht ik al.