Wat orkaan Maria mij geleerd heeft

Net zoals andere eilanden in de Caraïben, zijn de ongeveer 3,4 miljoen Amerikaanse staatsburgers in Puerto Rico geweldig hard getroffen door achtereenvolgens orkaan Irma en orkaan Maria. Gans het eiland zit zonder stroom, maar hulp komt slechts met mondjesmaat toe. President Trump ligt er alvast niet van wakker, want, en dat wist ik niet, blijkbaar zijn inwoners van Puerto Rico wel Amerikaanse staatsburgers, maar mogen ze niet stemmen tijdens de presidentsverkiezingen en kan hun vertegenwoordiger ook niet meestemmen in Congress. Komt daar nog eens bij dat Puerto Rico tot over de oren in de schulden zit, wat niet bepaald bevorderlijk is voor de heropbouw van het ‘paradijselijke’ eiland.

Het lijkt me duidelijk dat de inwoners van Puerto Rico als tweederangsburgers behandeld worden. Hoog tijd dat er iets gedaan wordt om deze ongelijkheid in behandeling weg te werken en Puerto Rico een eerlijke kans op een betere toekomst te geven. Al vrees ik dat, met Trump aan het roer en rekening houdend met zijn eerdere tweets, we niet al veel te verwachten hebben.

Lees dit bijzonder goede Vox artikel over Puerto Rico en bekijk ook onderstaande fragmenten van John Oliver. In het tweede kaart hij de schrijnende ongelijke behandeling van “Unincorporated territories of the United States” Puerto Rico, Guam en American Samoa aan.

Nostalgie

Dingen die de strenge selectie van de opruimdag in mijn ouderlijk huis niet gehaald hebben:

De beruchte giraffen, altijd goed voor wat binnenpretjes ten huize yab en vriend.

Maria, Jozef en het kindje Jezus, gemaakt uit wc-rolletjes en piepschuimballetjes. Jarenlang dienst gedaan als reserve-kerststal. (Volgens mij heeft Maria second thoughts over heel dat onbevlekte ontvangenis-gedoe.)

Een hoop Fleur-poppen met home-made kapsels en in één geval een home-made outfit. Wijze levensles: haren van zo’n pop smelten als je ze te lang tegen een gloeilamp houdt. Enige remedie: de schaar erin. (Twee Fleur-poppen bleken ondertussen met een handicap te sukkelen: één van hun benen bleef er maar afvallen.)

Oja, ik heb ook kilo’s en kilo’s oude cursussen buiten gesmeten (ongelooflijk dat ik al die leerstof ooit in mijn hoofd gepropt hebt), maar die stoffige dingen vond ik geen foto waard.