Loft

Dit weekend zijn mijn vriend en ik naar dé Vlaamse film van het jaar geweest. En hebben we detoch al weer hoge bezoekerscijfers met twee verhoogd. Benieuwd of Loft erin zal slagen Koko Flanel van de nummer één plaats als meest bezochte Vlaamse film ooit te verdringen.

En wat vond ik ervan? Wel, toen ik in de filmzaal zat, had ik het gevoel: ja, het verhaal klopt, het klikt allemaal netjes in mekaar. Maar toen we na de film het één en ander aan het herkauwen waren, was ik daar plotseling niet zo zeker meer van. Bepaalde handelingen van de hoofdpersonages leken mij onlogisch en dat gedoe met dat immobiliënkantoor kregen we maar niet goed in het verhaal ingepast. Het ligt misschien aan mij, maar ik vond dat er net een plotwending te veel in de film zat. Toegegeven de ontknoping had ik totaal niet zien aankomen, wat zeker een verdienste van de film is, maar geloofwaardig vond ik het hele verhaal niet.

Dit neemt niet weg dat we erg van de film genoten hebben. Je moet gewoon achteraf niet het plot proberen te ontleden. 😉 De beelden in de film waren werkelijk prachtig. De architectuur van de loft en de andere panden die in beeld kwamen, was magnifiek. Zelden zo’n esthetisch verantwoorde Vlaamse film gezien. Een feest voor het oog.

Ik vond wel dat de film te zeer de nadruk legde op het feit dat mannen smeerlapkes zijn, alsof vrouwen geen overspel zouden plegen. 😉