Het aftellen naar de verkiezingen is begonnen en we worden weer geconfronteerd met lelijke borden met daarop fake glimlachende politici. Stem op mij, aub, want ik ben zoveel beter dan mijn concurrent. Langs lange steenwegen met lintbebouwing, het fraaiste wat ons land te bieden heeft qua ruimtelijke ordening, staat de bordenprocessie. Een aanslag op mijn netvlies.
lelijk
Gelnagels
Omdat er hier, buiten fysiek ongemak, niet veel te beleven valt, wil ik het even met jullie hebben over mijn afkeer van gelnagels.
Ik zal niet rond de pot draaien. Gelnagels doen mij denken aan Amerikaanse pornosterren (denk Jenna Jameson en zo). Zelfs de discretere gelnagels met french manicure vind ik maar niks en dan zwijg ik beleefd over de gelnagels met bloemetjes, pareltjes, vlindertjes, regenboogjes en whatever. Je ziet gewoon van mijlenver dat het nep is. Let op, ik ben een grote fan van mooi verzorgde nagels en ben zelf zeker niet vies van een laagje nagellak. Maar dan wel op échte nagels, niet op die lelijke nepdingen.
Voila, now you know.
The green room
Ondanks het feit dat ik érg, érg, érg blij ben dat de schilderwerken achter de rug zijn, ben ik iets minder blij met de kleur van onze logeerkamer: lichtgroen. Absoluut een foute keuze. Mijn vriend en ik hadden ook nooit groen in gedachten voor de slaapkamers. ‘t Is de schuld van de mevrouw in de verfwinkel die ons dat lichtgroen heeft aangesmeerd. Gelukkig zijn we begonnen met het schilderen van de logeerkamer, waarna we al snel onze foute keuze merkten en er wijselijk voor kozen om onze eigen slaapkamer in dezelfde kleur als de leefruimte te schilderen. (We zijn daarvoor wel nog wat extra potten verf moeten gaan halen.)
Dus u bent gewaarschuwd: als u bij ons komt logeren, moet u in een lelijk groene kamer slapen. Achja, tijdens het slapen merk je daar toch niet veel van. 😉