Geen plannen op vrijdagavond en een uitnodiging voor het openingsweekend van de Beursschouwburg in mijn mailbox. Ik was vooral geïnteresseerd in het videokunstwerk “Shapes and Distances” van de van oorsprong Estse kunstenares Ingel Vaikla. Ingel Vaikla combineert in dit werk archiefbeelden van de stad Slavutych, de laatste stad gebouwd door de Sovjet-Unie met beelden van diezelfde nog jonge stad in het huidige Oekraïne. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door de afdruk die de Sovjet-Unie heeft achtergelaten op deze wereld en het feit dat Slavutych speciaal gebouwd werd voor de geëvacueerde inwoners van het stadje Prypjat (u allen welbekend van de kernramp in Tsjernobyl) prikkelde mijn interesse.

Dus trakteerde ik mezelf op een noedelsoepje bij Yaki in Brussel en genoot ik tegelijkertijd van de zonnige winteravond.

De opstelling in de Beursschouwburg was zo gemaakt dat je de beelden uit de twee verschillende tijdperken tegelijkertijd kon zien. Ik moet toegeven dat het vooral de beelden uit het ter ziele gegane Sovjettijdperk waren die mij het meest fascineerden. Beelden van een ogenschijnlijk perfect georganiseerde stad waar iedereen glimlacht en er gelukkig uit ziet. Terugkijkend op deze periode weten we nu dat dit allerminst het geval was. Hoe schijn bedriegt. Het gratis aangeboden glaasje Astelpajunaps was een mooie afsluiter van mijn blitzbezoek aan de Beursschouwburg.