Het toegangsticket voor deze voorstelling kreeg ik toegestopt door een vriendin, die wegens ziekte helaas de voorstelling zelf niet kon bijwonen. Meestal kan ik een goeie dansvoorstelling wel smaken, maar deze voorstelling slaagde er om de één of andere reden niet in mij te bekoren. Hoewel ik onder de indruk was van de choreografische precisie van de dansers in combinatie met het feit dat de dansers al tong klakkend, sissend en roepend voor hun eigen soundtrack zorgden, vond ik het moeilijk om in de voorstelling te komen. DBDDBB leunde voor mij nog het dichtste aan bij tribale dansen, maar dan met minder exotische outfits. De voorstelling duurde naar mijn gevoel ook te lang. Ergens in het midden van de voorstelling voelde ik mijn oogleden zwaarder worden en misschien bevond ik mij zelfs enkele seconden in dromenland.

Alleszins heb ik toch meer meegepikt van de voorstelling dan de heer naast mij, die na tien minuten al in slaap lag. 😉