Mijn allerlaatste werkcollege

Hoef ik jullie nog te vertellen dat ik ongelooflijk blij ben dat ik vandaag mijn allerlaatste werkcollege ooit heb meegemaakt? Nooit meer denken: “Ojee, ik moet dringend mijn vinger opsteken, want er staan nog niet genoeg kruisjes achter mijn naam.” Nooit meer denken: “Shit, ik ben superslecht voorbereid en die assistent gaat mij vragen waarover dat arrest gaat.” Nooit meer denken: “Wat doe ik hier in godsnaam? Waarom zit ik niet op een terrasje in de zon?” I am SO happy!

Klaar!

Finito! No more paint! Althans toch voor een paar jaar. 😉 Ik ben superblij dat het achter de rug is. Gelukkig zorgde het zonnetje dat in ons appartementje binnenscheen voor een vrolijk sfeertje tijdens het schilderen. Al bij al waren we redelijk snel klaar (al om zes uur deze avond). Het opruimen is nog niet volledig gedaan. Maar da’s een detail.

We hebben meteen een flesje Toscaanse wijn (een verjaardagscadeautje dat lange tijd in de kast is blijven staan) gekraakt om het einde van de schilderwerken te vieren.