Mijn vriend en ik profiteerden van deze prachtige zonnige dag om onze actieradius rondom Leuven alweer een beetje te vergroten. Ditmaal fietsten we naar Everberg om daar de Warandewandeling te doen. Om de fietstocht interessant te houden, had ik een fietsknooppuntenlus uitgetekend, zodat we op de terugweg een andere route konden volgen dan op de heenweg.
Tijdens de heenweg volgden we voornamelijk het parcours van de fietssnelweg F3 van Leuven naar Brussel. Een route die duidelijk zeer populair was bij wielertoeristen, want mijn vriend en ik moesten regelmatig uitwijken voor kromgebogen coureurs op dure fietsen. Tja, onze krakkemikkige, krakende fietsen zijn natuurlijk geen partij voor die blinkend opgepoetste stalen rossen.
Het volgen van de knooppunten verliep supervlotjes, tot we ons ergens aan knooppunt 36 vergist hebben, in plaats van daar de brug over het spoor te nemen, bleven we de spoorweg volgen. Maar hey, het moest zo zijn, want net toen mijn vriend en ik door hadden we eigenlijk al aan de andere kant van het spoor hadden moeten zijn, kwam geheel onverwachts kameraad L op zijn mountainbike uit het tunneltje onder het spoor dat wij als alternatief wilden nemen. Ik hoef jullie niet te vertellen we we alle drie erg verbaasd waren mekaar tegen het lijf te fietsen in Everberg, of all places! Natuurlijk maakten we van de gelegenheid gebruik om uitgebreid bij te praten.
We bleven iets té lang kletsen, want mijn vriend en ik hadden ons uitstapje nogal strak getimed. We moesten immers nog beginnen aan onze wandeling van 9 kilometer en vervolgens nog een heel stuk terug fietsen om op tijd in Leuven te zijn om onze tapas van Zappaz af te halen. We namen afscheid en drukten onze kameraad op het hart veel groeten te doen aan vrouw en dochters.
Gelukkig bracht googlemaps ons zonder problemen naar het startpunt van de wandeling, de Sint-Martinus en Lodewijkkerk van Everberg. Het was daar even zoeken naar het startpunt van de wandeling, maar gelukkig viel mijn vriend zijn oog op een klein vierkant bordje met daarop een pijl en het woord ‘wandeling’. Aangezien we geen andere bordjes zagen, gingen we ervan uit dat dit bord ons de weg wees naar de Warandewandeling. En dat klopte, de volgende bordjes vermeldden wel heel mooi ‘Warandewandeling’. Aangezien we wat tijd verloren hadden, hielden mijn vriend en ik er een stevig marstempo op na. Al stopten we onderweg wel om een vriendelijk paard te groeten.
De wandeling was mooi en afwisselend: een stukje door het bos en een ander stuk doorheen de velden van Kortenberg tot aan de E40. Om de één of andere reden voerde de wandeling ons niet langs het Kasteel de Merode. Misschien omdat het kasteel nog steeds in handen is van de familie de Merode en zij nieuwsgierige wandelaars liever weghouden?
Bijzonder grappig: tijdens onze wandeling kwamen we onze kameraad maar liefst twee keer op zijn mountainbike tegen. Jaja, het is een enorm kleine wereld. Aangezien drie keer scheepsrecht is, heeft onze kameraad nog een traktatie te goed van ons, wanneer de horeca weer open is.
Ook opvallend: nog nooit zoveel kapelletjes tegen gekomen op één wandeling. Volgens mij heeft Everberg de grootste concentratie kapelletjes van Vlaanderen.
Na de wandeling fietsen we terug langs Leefdaal, Bertem, Egenhoven en Heverlee. Om stipt om 17.30u ons eten op te halen bij de Zarza.
PS: De fietsknooppuntenroute die we volgden: 12 – 93 – 38 – 95 – 94 – 37 – 36 – 16 – 17 – 18 – 14 – 13 – 75 – 74 – 10 (31,7 kilometer).