Ja, deze slagzin van de NBMS wordt te pas en te onpas gebruikt en misbruikt, maar gisteren belandde ik in een situatie die perfect omgeschreven wordt door deze gevleugelde woorden.

Gisterennamiddag werden ik en mijn collega’s verwacht op de personeelsvergadering. Omdat onze talrijke aantallen het niet toelieten een vergaderzaal in ons eigen gebouw te gebruiken, moesten we uitwijken naar een locatie in de buurt van het station Brussel-Noord.

Blijgezind trok ik met een zestal collega’s naar het station van Brussel-Centraal (aja, want na de vergadering zouden we voor onze aanwezigheid beloond worden met een happy hour). De trein die we wilden nemen op spoor 5 en die ons in vijf minuutjes naar Brussel-Noord zou brengen, stond echter aangekondigd met een flinke vertraging. Geen nood, op hetzelfde spoor stopte enkele minuten later de Amsterdammer.

Mensen die mij kennen, weten dat ik gezegend ben met bijzonder slechte ogen (een nieuw bezoek aan de oogarts dringt zich op, maar ik blijf het uitstellen). Dus omdat ik de borden met de stopplaatsen niet goed kon lezen, vroeg ik aan mijn medereizigers of ze wel zeker waren dat deze trein in Brussel-Noord stopte. Jaja, absoluut zeker. Ok, ik heb het volste vertrouwen in mijn collega’s, dus ik stap op de trein.

Enfin, jullie voelen het ongetwijfeld al aankomen. In Brussel-Noord stopt de trein, maar de deuren naar het perron blijven potdicht. Eerste reactie: de deuren van ditcompartiment zullen kapot zijn. Volgende compartiment: van ‘t zelfde. Langzaam begon het ons te dagen dat deze trein inderdaad niet stopte in Brussel-Noord. Een mooi staaltje van groepsgedrag. Iemand zegt met overtuiging: jaja, die stopt daar en niemand neemt meer de moeite om effectief na te gaan of deze bewering wel klopt. Als ik alleen had gereisd was mij dit beslist niet overkomen.

Verzachtende omstandigheden: blijkbaar is de halte Brussel-Noord pas afgeschaft sinds de nieuwe dienstregeling in december. Achteraf heb ik van een kennis bij de NMBS gehoord dat hier heel wat politiek getouwtrek aan te pas is gekomen, want wie schaft er nu een halte in een groot station als Brussel-Noord af. Dus ja, daar zaten wij op de Amsterdammer, op weg naar Mechelen. Al een geluk dat de halte in Mechelen níet afgeschaft was, want anders waren we mooi op weg naar Antwerpen geweest.

Enfin ja, in Mechelen hebben we dan braaf de trein terug naar Brussel-Noord genomen en we waren nog net op tijd om de afsluitende woorden van de laatste spreker op te vangen. En toen was het tijd voor het Happy Hour!