Revue Blanche

Mijn collega’s en ikzelf worden zo langzamerhand vaste klant bij deBuren, maar deze donderdagmiddag stond er een wel heel bijzondere editie van deBuren hebben Oren op het programma: de man van één van onze collega’s trad op met zijn ensemble Revue Blanche, een kamerensemble met een nogal ongebruikelijke bezetting: sopraan, fluit, altviool en harp.

Mijn collega had uiteraard veel reclame gemaakt voor het optreden, we waren bijgevolg met een delegatie van ongeveer tien collega’s naar deBuren afgezakt. En niemand die het zich beklaagde. Revue Blanche bracht prachtige interpretaties van werken van Claude Debussy en Benjamin Britten. Echt een fenomenaal optreden, eerlijk waar het beste wat ik tot nu toe in deBuren gehoord heb. En dat zeg ik heus niet om mijn collega een plezier te doen.

Dus als je de kans krijgt om naar een optreden van Revue Blanche te gaan, laat deze niet aan jou voorbij gaan.

Goddelijk varken

De eerste Cook & Look bij deBuren bracht met de documentaire Goddelijk Varken meteen een actueel onderwerp naar voren: hoe ethisch is het eten van dieren?

Ster van deze documentaire zijn scharrelslager Gerard Zwetsloot en zijn scharrelvarken Dorus. Dorus is een goddelijk varken dat met het beste eten verwend wordt en zo aan zijn baasje gehecht is dat hij hem overal volgt, ook op strandwandelingen. Het ganse dorp is dol op het beest en regelmatig komen er mensen in de slagerij van Gerard langs om te protesteren tegen het nakende slachten van het beest. Gerard zelf lijkt ook te twijfelen, want Dorus is toch zo’n lief beest. Zijn twee vorige varkens werden gered van het slagersmes door een crowdfunding actie en brengen nu hun dagen door in Het Beloofde Varkensland. In principe is het de bedoeling om na twee jaar zo’n scharrelvarken te slachten en het heerlijk malse vlees voor een mooie meerprijs te verkopen, maar Gerard liet zich vermurwen om zijn varkens te sparen.

De documentaire belicht alle verschillende standpunten: moslims en conservatieve christenen die varkens onrein vinden en walgen bij het idee alleen al varkensvlees te eten, vegetariërs en mensen die graag een stukje vlees eten, ze komen allemaal aan bod. Wat mij het meeste opviel, was dat de meeste mensen die kwamen pleiten voor het leven van Dorus geen vegetariër waren. Inconsequent als je het mij vraagt: als je er problemen hebt dat er dieren sterven om op jouw bord te belanden, dan moet je het vlees eten afzweren. Het lijkt me hypocriet te doen alsof de kippenfilet of de steak die je bij de slager koopt, vroeger geen levend wezen was.

Zelf eet ik graag een stukje vlees (ook varkensvlees) en zou ik er geen probleem mee hebben een stukje van Dorus (spoiler alert: hij wordt geslacht) te verorberen. Meer zelfs, ik eet liever een stuk vlees van een beest waarvan ik zeker ben dat het goed geleefd heeft. Wij kweekten vroeger thuis ook konijnen, eenden en haantjes om te slachten. Nooit een probleem mee gehad. Die diertjes werden goed verzorgd en je was er zeker van dat je een gezond stuk vlees op je bord kreeg.

Iets waar ik de laatste tijd wel meer over nadenk, zijn de ecologische gevolgen van de massaproductie van vlees. De veeteelt draagt in niet onaanzienlijke mate bij tot de CO2-uitstoot op onze planeet. Liefst zou ik alleen maar Dorussen eten, maar helaas om aan de voedselwensen van zoveel mensen te voldoen is dat onmogelijk. Een ethisch dilemma, zowaar. Voor de zekerheid at ik dus maar een vegetarische bol van Balls & Glory tijdens de film. Ook lekker.

IMG_8233[1]