Een week met onze Japanse vriendin

Van vorige week zondag 15 juni tot zaterdag 21 juni logeerde onze Japanse vriendin bij ons. Ik zou heel graag willen zeggen dat we een fantastische tijd samen hadden, maar dat klopt niet helemaal. Misschien kwam het omdat ik moe was en er een keelontsteking broeide, maar ik had het erg moeilijk om aanknopingspunten te vinden. Toegegeven, haar Engels is duizend keer beter dan ons Japans, maar toch bleven we keer op keer steken in bijzonder oppervlakkige conversaties. Diepzinnige gesprekken voeren was heel erg moeilijk door haar gebrekkige Engelse woordenschat en vaak had ik het gevoel dat we mekaar gewoon niet verstonden.

Wat me ditmaal meer stoorde dan de vorige keer dat ze bij ons logeerde, of misschien viel het nu gewoon meer op, was haar ogenschijnlijk gebrek aan interesse in de Europese cultuur. Hoe hard ik ook probeerde wat achtergrond te verschaffen bij onze geschiedenis, vaak had ik het gevoel dat dit alles over haar hoofd heen ging en dat ze eigenlijk maar in één ding geïnteresseerd was: bier. Natuurlijk beschikken wij in België over een heel rijke biercultuur waar we terecht trots op mogen zijn, maar ons land heeft toch heus wat meer te  bieden dan enkel dat. En als ik probeerde te polsen naar wat haar dan wel boeide, kreeg ik geen antwoord. Zelfs als ik haar de keuze tussen twee opties bood, kreeg ik een ontwijkend antwoord. Erg vermoeiend voor iemand zoals ik, die op dat vlak nogal recht door zee is.

Enfin ja, ik ben aan het zagen. Cultuurverschillen zijn op zich een verrijking, maar ditmaal had ik spijtig genoeg het gevoel op een muur te botsen. Een gemiste kans.