Eindstation van de scenic railway: Kuranda Railway Station. In het dorpje Kuranda, zowat de meest toeristische bestemming van gans onze reis, gingen we naar het Australian Butterfly Sanctuary. Ik ben altijd al dol geweest op die kleurige fladderende beestjes en het Butterfly Sanctuary zou de grootste vlindertuin van Australië zijn. Nu moet je zulke beweringen altijd met een korrel zout nemen. In Australië is elk restaurant, elke bar en elk hotel wel ergens het beste in. Elk hotel waarin we verbleven, had wel enkele trofeeën aan de wand hangen. En als ze er geen hadden, zullen ze er beslist één uitgevonden hebben.

Het Butterfly Sanctuary stelde echter niet teleur. We kregen een boeiende rondleiding en lieten ons betoveren door de mooie kleuren van de vlinders. De ulysses met zijn elektrisch blauwe vleugels was mijn favoriet. Helaas viel het beestje aartsmoeilijk te fotograferen. Omdat blauw de favoriete kleur van vogels is, fladderde de ulysses onophoudelijk heen en weer. En als de vlinder dan toch ging zitten, vouwde hij zijn vleugels dicht, waardoor de mooie blauwe binnenkant onzichtbaar werd en je enkel de bruine buitenkant kon fotograferen.

Na de vlindertuin hadden we nog een kwartiertje om de Kuranda markets te verkennen. Hypertoerisch, het heeft geen naam. Gelukkig waren de marktkramers helemaal niet opdringerig en kon je rustig rondkijken. Het stadje Kuranda heeft slechts één inkomstenbron: het toerisme en dat merk je. Toch liet ik me, in tegenstelling tot mijn gewoonte, verleiden tot een aankoop: een glazen juweel. Een bruikbaar souvenir dat beslist een mooie herinnering aan deze reis zal zijn.