Het moet niet altijd een afscheidslunch zijn, he! Soms hebben mijn collega’s en ik gewoon zin in een lekkere lunch op vrijdagmiddag. Ons oorspronkelijke idee om iets te eten bij de foodtrucks van Frunch Brussels moesten we noodgedwongen laten varen. We wilden onze lunch graag kort houden en de lange wachtrijen hadden een behoorlijk ontradend effect.

Naar het Bozar Café dan maar. Altijd een fijne en gezellige plek om iets te eten. Al moet me van het hart dat je niet echt vrolijk wordt van het vernielde Syrische huis dat vlak voor de deur staat. Het kunstwerk komt, naar mijn mening, op die plek ook niet tot zijn recht. Ik kan me voorstellen dat veel mensen denken dat het gewoon restanten zijn van de afbraak van de grote bouwwerf vlakbij. Het bordje met uitleg is ook helemaal niet goed zichtbaar. Spijtig wel, want het stemt tot nadenken.