Weekends! Tijd voor vriendschap en lekker eten!

Zaterdagavond waren we uitgenodigd samen met een ander koppel bij vrienden hier in Leuven. We werden onthaald op een heerlijk stukje rosbief. Moet jaren geleden zijn dat ik dit traditioneel Vlaams feestgerecht nog eens gegeten heb. Is (wat onterecht) helemaal uit de mode geraakt. Verdrongen door hippere bereidingen en sushi. 😉 Maar het smaakte heerlijk!

Heel veel respect trouwens voor de wilde plannen van onze vrienden, die binnen een drietal maanden met hun negen maanden oude zoontje naar San Francisco zullen migreren. Een tijdje in het buitenland leven en werken is ook altijd stiekem een droom van mij geweest, maar om de één of andere reden is het er (tot nu toe) nooit van gekomen. Enfin ja, San Franciso schijnt een heel fijne vakantiebestemming te zijn. 😉 Nu alleen nog mijn vriend over zijn VS-aversie helpen.

Zondag was het onze beurt om gastheer en gastvrouw te spelen voor twee bevriende koppels en hun respectievelijke zoontjes. Omdat wij graag onze tijd maximaal in gesprekken met onze vrienden investeren (en ook omdat koken niet onze sterkste kant is), bestelden we een fijne collectie quiches bij Convento Food. Een overzichtje:

• Quiche met grijze garnalen, paprika en dille
• Quiche met broccoli, doperwten, mascarpone en pijnboompitten
• Quiche met zalm en broccoli
• Quiche met lamsvlees, butternutpompoen en fetakaas

Allemaal superlekker!

Heel grappig ook om te zien hoe verschillend van karakter beide jongens waren. Al zal de leeftijd daar wellicht ook voor iets tussen gezeten hebben. De ene was al een flinke peuter die heel goed wist wat hij wilde (en ook wat hij niet wilde), terwijl de tweede een rustig ventje was dat zich alles liet welgevallen.

PS: De titel is ontleend aan het feit dat al de baby’s die we dit weekend zagen, prachtig blauwe ogen hadden.