Teleurstelling in het Sluispark

‘t Was een druk Onze-Lieve-Heer-Hemelvaartsweekend voor mij. Na mijn uitstapjes naar West- en Oost-Vlaanderen, hoefde me ik op zondag gelukkig niet ver te verplaatsen. Ik had afgesproken met mijn petekindje, zijn broer en zijn ouders om samen naar de waterspeeltuin het gloednieuwe Sluispark te gaan. Het was er het weer voor!

Omdat spelen op een lege maag nooit een goed idee is, waren we van plan samen in café Entrepot te gaan lunchen. Het broertje van mijn petekindje brak zijn middagdut een beetje vroeger af dan gewoonlijk, waardoor we beslisten onze ganse afspraak met een uur te vervroegen. Omdat de brunch in OPEK tot 13u duurt en het meisje waarmee ik de dag voordien gebeld had me zei dat rond 12u het aanbod aan het lunchbuffet niet meer zo uitgebreid was, besloten we af te zien van de lunch in café Entrepot en ander oorden op te zoeken. Onder den Toren leek een fijn alternatief, niet te ver wandelen van het Sluispark, maar ondanks wat Google Maps en hun eigen website beweerden, was deze brasserie gesloten. We wandelden dus maar verder richting Vismarkt om een fijn plekje te vinden in de schaduw van de bomen in de binnentuin van de Blauwe Schuit. De huispauw en het kleine vijvertje met vissen zorgden meteen voor extra entertainment voor de jongens. Dat het eten erg gewoontjes is in de Blauwe Schuit namen we er met de glimlach bij. Het mooie terras op zich maakte veel goed en de sangria smaakte uitstekend bij dit warme weer. En ik maakte en paar leuke selfies met mijn petekindje.

IMG_4169

IMG_4170

Na de lunch wandelden we terug naar het Sluispark. Helaas, de gloednieuwe waterspeeltuin stelde ons erg teleur: de wateraanvoer voor het beekje met de waterspeeltuigen liet het afweten en ook de fonteintjes spoten met de beste wil van de wereld maar een twintigtal centimeter water de lucht in. Zo was er niet veel aan. Nochtans waren er behoorlijk veel gezinnen met kinderen naar het Sluispark gekomen om bij dit warme weer in het water te spelen. Hoe lang is deze attractie al open? Toch wel een beetje triestig. Gelukkig was er een (vals) brandalarm in één van de appartementsgebouwen vlakbij om voor wat extra entertainment te zorgen. Mijn petekindje is een grote fan van Sam de brandweerman, dus hij keek vol ontzag naar de grote brandweerwagens en de brandweermannen in volle uitrusting (mét zuurstofflessen en al) die in dit stikhete weer de oorzaak van het alarm moesten zien te achterhalen. Na een grondig onderzoek terwijl ondertussen het brandalarm bleef loeien, bleek er geen sprake van brand te zijn. De brandweerlui vertrokken, het alarm bleef loeien en wij besloten ook ons boeltje te pakken en een ijsje te gaan eten bij Coupe Matadi.

IMG_4177

Het ingekorte middagdutje en de wandeling naar de boot van Coupe Matadi bleek een beetje te veel van het goede te zijn voor het broertje van mijn petekindje: de vermoeidheid sloeg toe en hij barstte in huilen uit. Zelfs een ijsje kon hem niet troosten. De warmte en het slaapgebrek eisten hun tol. Na het ijsje namen we dus noodgedwongen afscheid van mekaar. Mijn vrienden boden nog aan om samen het avondmaal te eten bij hen thuis in Tielt-Winge, maar dat sloeg ik af. Het werd hoog tijd om nog wat achter de boeken te kruipen en Koreaans te studeren. Heel fijn zo’n drukke weekends, maar niet bepaald bevorderlijk voor mijn kennis van de Koreaanse grammatica en woordenschat. 😉

IMG_4179