Het is nog niet helemaal officieel, maar het ziet ernaar uit dat Wallonië binnenkort opnieuw minister-president tegen tegen monsieur Di Rupo mag zeggen.
Een nieuw jasje voor de Standaard.
Na de make-over van de vrt-nieuwssite, nu ook een nieuwe look voor de Standaard. Een hele verbetering, vind ik persoonlijk. De site is gebruiksvriendelijker geworden en oogt modern. Dikke pluim voor de Standaard.
Ardennen here we come!
Nog een paar uurtjes en we zitten in de Ardennen! (Ja, ‘k weet het, het verslag van het vorige weekend is nog niet eens af, maar ik doe mijn best!) Ik heb er alvast zin in. In totaal zijn we met z’n twaalven en ‘t zijn allemaal toffe mensen (kan niet anders, want allemaal nichtjes en neefjes van mijn vriend). Nu alleen maar hopen dat het weer niet te veel spelbreker komt spelen.
Vervuilende koeien
Hoog tijd dat we allemaal vegetariër worden, dan kan onze veestapel afgebouwd worden. Totdat het zover is, voeren we ons Bella maar sojascheuten.
Vrouwen in IT
Deze namiddag heb ik een presentatie bijgewoond van een zwarte, vrouwelijke computerwetenschapper. Meteen de allereerste keer dat ik iemand tegenkom die deze eigenschappen in één persoon verenigt. En reken maar dat de mannen in de zaal aan haar lippen hingen (het waren dan ook heel sexy lippen). Alleen spijtig dat haar Engels zo slecht was. Ze had haar presentatie beter in het Frans gegeven. Nu moest je echt moeite doen om te verstaan wat voor interessante dingen ze zoal over IPv6 te verkondigen had.
Mijn Weekend (zaterdagavond)
Ok, hier komt dus het verslag van de laatste uurtjes van mijn zaterdagavond. Nog steeds gelukkig door het compliment van onze oud-voorzitter, doe ik mijn ander paar schoenen aan (tja, ik moest nog een heel eindje terugstappen naar het centrum van Leuven), geef iedereen nog een kus en vertrek.
Na een deugddoende wandeling kom ik bij ons appartementje aan en wat blijkt: sleutel vergeten. Nu, dat overkomt mij wel vaker (ik ben nogal verstrooid), maar meestal is mijn vriendje dan thuis of bevindt hij zich ergens in de buurt van Leuven. Nu zat hij dus in Nijle, toch een uurtje rijden.
Daar sta ik dus rond middernacht voor gesloten deur, in het weekend. Niemand in de omgeving bij wie ik even kon gaan aanbellen. En helemaal terugwandelen naar Heverlee zag ik ook niet direct zitten. Dus ik gebeld naar mijn vriendje om mij uit de nood te helpen. En gentleman die hij is, stond hij natuurlijk dadelijk klaar om mij te komen redden. Hij moest er wel zijn role playing buddies voor in de steek laten.
Nu moest ik alleen nog iets vinden om dat uur wachten te overbruggen, want een uur voor de deur blijven staan, leek me maar niks. In een plotseling helder moment herinnerde ik mij dat café de Reynaert niet al te ver van ons appartementje was. Dus heb ik voor het eerst in mijn leven een avond alleen op café doorgebracht, in het goeie gezelschap van twee margarita’s. Troost gezocht in de drank. 😉
Eerste les Italiaans van het nieuwe schooljaar
Djezus. Onze nieuwe juf zit volgens mij aan de peppillen. Nog nooit zo’n hyperkinetisch mens meegemaakt. Heel tof dat ze het allemaal superinteractief wil maken en alles met handen en voeten uitlegt, maar haar energetische optreden had een averechts effect op mij. ‘k Werd bijna depri van de hoeveelheid energie die onze juf op overschot had. Ik wou dat ik nog zo kon rondhuppelen na een dag hard werken. Sorry, maar na vier uur Italiaans is mijn pijp toch bijna uit, hoor. Veel interactiviteit moet je dan niet meer van mij verwachten.
Yet another baby
En jawel, voor de maand september staat de kersverse-babyteller nu op drie. Dat wordt volgende week weer baby’s bezoeken en cadeautjes kopen. En het ging al zo slecht met mijn financiën. 
Lang leve de trein
Artikel in de Standaard:
De trein is het meest milieuvriendelijke vervoermiddel, gemeten per reiziger en per kilometer. Het Nederlandse statistische bureau meldde dat gisteren en het wordt ondersteund door gegevens van het Leuvense studiebureau Transport & Mobility.
Meer info: www.tmleuven.be en www.cbs.nl
Dit wetende nemen we die vertragingen er graag bij.
IT-jargon
Artikel in de Standaard over één van mijn stokpaardjes. Ik ben al jaren overtuigd van het belang van een begrijpelijk taalgebruik in de IT-sector. Het is misschien eenvoudiger om terug te vallen op je vakjargon, maar daarmee ga je geen zieltjes winnen bij de onkundige eindgebruikers. Op het werk probeer ik hieraan zelf elke dag mijn steentje bij te dragen. Gewoon even de moeite doen om een technisch concept uit te leggen in gewone mensentaal. Alle beetjes helpen om de digitale kloof te overbruggen.