Deze middag heb ik in de Fnac een jasje gekocht voor mijn Treo 650 (ik zou niet graag hebben dat er krasjes op het schermpje van my precious komen). Weet je hoeveel dat dat stomme “prachtig afgewerkt lederen” zakje mij gekost heeft? 45 euro!! (Voeg hier nog een hele hoop extra uitroeptekens toe.) Belachelijk gewoon. Voor die prijs koop je een paar schoenen.
Al een geluk dat er thuis nog ergens een Fnac bon lag.
De banlieue van Parijs blijft branden. En het ziet ernaar uit dat het vuur zich begint te verspreiden. Nu ben ik de eerste om dit soort rellen af te keuren, maar ik hoop wel dat dit de aanzet zal vormen om eindelijk iets te doen aan de uitzichtloze situatie in de probleemwijken rond Parijs. Men heeft al te lang gedaan alsof er niks aan de hand was.
Onder het motto beter laat dan nooit: de foto’s van de Grote Betoging van 28 oktober:
Dixit het zevenjarige dochtertje van een collega hardnekkig volhoudend dat niet zij maar ik met voedsel had gemorst. Jaja, dat gaat wat worden, later als ze groot is.
Woehoe! Bergen mail en foto’s te verwerken, maar het was de moeite. Keulen is een toffe stad, de mensen zijn er supervriendelijk, er is veel te zien en we werden de voorbije vijf dagen verwend met werkelijk geweldig weer.
Mijn vriend en ik hadden ons op voorhand voorgenomen er een rustige vakantie van te maken. Is dit gelukt? Wel, we hebben gemiddeld één museum en drie kerken per dag bezocht… Hey, in yab-land is dat een superrustige vakantie! We hebben elke nacht zo’n negen uur slaap gehad (ook nog nooit vertoond). Mijn voeten deden ‘s avonds niet al te veel zeer en we hadden nog tijd genoeg om het landelijk gemiddelde van (ocharme) drie keer sex in de week geweldig op te krikken. 😉 Mission accomplished. dus.
Ojs, als je ooit naar Keulen gaat: de mensen zijn er zo vriendelijk dat je op den duur niet meer durft stilstaan met een stadsplan in je hand, want binnen vijf minuten stapt er iemand op je toe om te vragen of je geen hulp nodig hebt. /me loves ze Germans!
Beste mensen,
Ik kan het jullie verzekeren: er is hier in Brussel veel volk. Heel veel volk. Enorm veel volk! Ben net tijdens mijn middagpauze even de straat op gegaan. Wat een drukte! Onvoorstelbaar! En er blijven maar rood, groen en blauw gekleurde mensjes toestromen. Getooid met gekleurde vuilnissenzakken, petjes, vlaggen, ballonnen, fluitjes, toeters, rotjes, enzovoort. Met andere woorden: al de nodige accessoires om er een geslaagde betoging van te maken.
Blijkbaar roept zo’n betoging ook vriendschappelijke gevoelens op, want toen ik tussen de betogers liep, kwamen er een paar vakbondsmilitanten mij zomaar spontaan een kus geven. Zeg nu zelf, wanneer is de laatste keer geweest dat u nog eens een wildvreemde zomaar gekust hebt op straat? De sfeer onder de betogers is dus optimaal. (Het kan natuurlijk ook aan mijn gerokte en gelaarsde verschijning gelegen hebben. 😉 )
Anyway, ‘k heb alles vastgelegd met mijn geliefde Canon. Ik weet niet of het nog zal lukken om die foto’s vanavond online te krijgen, want ik ga rechtstreeks van het werk naar een verjaardagsfeestje, maar ik doen mijn best.
Jaja, nog nooit zo vlot op mijn werk geraakt als vandaag. De werknemers van de NMBS hebben woord gehouden. Geen enkele vertraging én meer plaats om te zitten, het zou vaker betoging in Brussel moeten zijn. 😉 In Brussel zelf staat het al vol met junkfood kraampjes. Want ja, betogen maakt hongerig, nietwaar? En de kleine zelfstandige pikt graag een graantje mee. 😉
Er vallen ook al redelijk wat vakbondsmilitanten (rood, groen en blauw) in het straatbeeld te bespeuren. Druk bezig met het opblazen van ballonnen en het uitpakken van spandoeken en plakkaten om straks mee te dragen in de betoging. De concentratie politie-agenten in het straatbeeld ligt ook merkelijk hoger dan normaal.
Op het werk is het momenteel rustig. Veel mensen hebben een dagje verlof genomen of werken van thuis uit. Er is één collega (iemand die ik btw helemaal niet kan uitstaan) die meestaakt. Het strafste van al is dat de collega die staakt net degene is die overal zijn voeten aan veegt. Elke dag te laat, zit de helft van de tijd achter zijn pc te surfen om de stand van zijn aandelen op te volgen en de andere helft van de tijd zit hij buiten te roken. En dan nog het lef hebben om met een uitgestreken gezicht te zeggen dat hij mee gaat staken. Hij is verdorie al op pensioen terwijl hij nog werkt. De lul.
Man, man, man. Denk dat de slaapachterstand die ik de laatste weken opgebouwd heb, dan toch zijn tol begint te eisen. Ik voel de vermoeidheid in elke vezel van mijn lichaam. Gelukkig heb ik een (korte) vakantie in het vooruitzicht. Mijn vriend en ik gaan vijf dagen naar een viersterrenhotel in Keulen. Eigenlijk wilden we liever naar zee of naar een natuurgebied, maar uiteindelijk is het (bij gebrek aan alternatieven) Keulen geworden. Volgend jaar toch eens proberen langer op voorhand onze vakanties te plannen.
Nu, ik ben al eens in Keulen geweest, maar slechts twee dagen en dat is ondertussen ook alweer tien jaar geleden. En ik heb mezelf heilig voorgenomen niet te hard van stapel te lopen en die vijf dagen niet van ‘s morgens tot ‘s avonds vol te boeken. We gaan het rustig aan doen deze keer. Het Ludwig museum heb ik toch al bezocht, dus dat kunnen we overslaan.
Wie ook vindt dat stakers het recht om te werken en het recht op vrij verkeer moeten respecteren, moet beslist deze petitie ondertekenen.
Via lvb.net.