Wat een contrast met drie jaren zwoegen en zweten op Russisch en Japans! Zo vlot dat die eerste les ging, ongelooflijk. Alle woordjes makkelijk te verstaan, geen nieuw schrift moeten leren, meteen vertrokken voor een kennismakende babbel in het Spaans en een nieuwsbericht begrijpen bleek ook een fluitje van een cent te zijn. Piece of cake. Alleen opletten dat ik Spaans en Italiaans niet door mekaar begin te mixen, want er durfde al eens een Italiaans woord in mijn zinnen sluipen. En de uitspraak, daar zal ik ook nog wat op moeten oefenen.
PS: Ja, ik weet dat het waanzin is om drie talen te volgen, maar mijn vriend wilde er graag een tweede taal bijnemen (hij volgt geen Russisch) en ik kon hem toch moeilijk Spaans zonder mij laten doen! Het is sowieso het laatste jaar Japans, dus nog even doorbijten.
Waanzin lijkt me nog een understatement. Maar enfin, zolang je er voldoende energie voor hebt zou ik zeggen: you go girl! (Geen idee hoe je dat in het Spaans zegt) Molodets! (Een mondje Russisch spreek ik wel)