En dat op een vrijdag de dertiende! En ja, of die vrijdag de dertiende er voor iets tussen zat, weet ik niet, maar ei zo na hadden mijn collega en ik onze bus naar Tervuren gemist. Bus 317 was volgende googlemaps eerder (serieus?? eerder???) vertrokken dan gepland. En ja, ik zag de bus ook niet meer aangekondigd staan op het grote bord aan het station. Snel een alternatief opgezocht. Iets later vertrok bus 410 vanaf het station van Leuven naar Tervuren. Met die bus zouden we iets te laat aankomen, maar goed, beter dan geen bus.

Gelukkig bleek de info van google (en ik neem aan dus ook die van de Lijn, waarop google zich baseert) foutief. We stonden net aan de bushalte bij het VAC te wachten op bus 410, toen daar opeens bus 317 voor onze neus stopte en de deuren open deed. Ik informeerde meteen of dit de bus naar Tervuren was en de buschauffeur antwoordde: “Ja, maar de bus stopt wel eerst op andere plaatsen.” Euh, duh? Zie ik eruit alsof ik nog nooit in mijn leven een bus genomen heb? Opstappen mochten we echter niet, daarvoor moesten we op perron 10 zijn. We zuchtten en wandelden die paar meter terug naar perron 10. Al blij dat we uiteindelijk op een bus zaten die niet te vroeg, maar wel degelijk een paar minuten te laat was vertrokken. Heel bizar allemaal.

Gelukkig verliep de rest van de dag vlotjes. Met de deadline van 1 oktober voor de reorganisatie in het verschiet, hakten we een paar belangrijke knopen door. Tot mijn verbazing verliepen de discussies vlot en zaten we meer op dezelfde lijn dan ik initieel gedacht had.

Mijn collega’s en ik maakten van de middagpauze gebruik om een frisse neus te halen in het mooie park van Tervuren. Zelfs de zon was van de partij. Het prachtige koloniale paleis lag er alleszins bijzonder fotogeniek bij.

En in tegenstelling tot deze ochtend verliep het vinden van een bus om terug te keren naar Leuven bijzonder vlotjes. Net op het moment dat mijn collega en ik half joggend aan de bushalte aankwamen, stopte daar onze bus naar Leuven. Het mag ook al eens meezitten!