Gisterenavond had ik de eer en het genoegen aanwezig te mogen zijn op de officiële heropening van het schitterende gerenoveerde Kasteel van Gaasbeek. Voor de feestelijkheden was er een prachtige tent geplaatst op het grasplein voor het kasteel. Voor de gelegenheid had ik mijn mooiste jurk aangetrokken, kwestie van me ook een beetje kasteelvrouw te kunnen voelen.

Spijtig genoeg was de minister-president wegens persoonlijke redenen afwezig, maar er waren voldoende begenadigde sprekers die de officiële speeches konden overnemen. Het rode lint werd met zwier door twee slimme dames doorgeknipt en dan was het eindelijk zover: we mochten het kasteel binnen!

Ter gelegenheid van de heropening werd theatergezelschap FC Bergman uitgenodigd om een tentoonstelling te maken voor deze bijzondere plek. Het resultaat is een zeer beklijvende audiovisuele expo geïnspireerd door de vele foto’s waarop markiezin Arconati Visconti, die het kasteel schonk aan de Belgische overheid, prijkt in een middeleeuws pagepakje. Foto’s waaruit een grote nostalgie, een intens verlangen naar andere levens en andere tijden, blijkt.

Het vernieuwde kasteel is op zich al prachtig, maar de beelden van FC Bergman maken van het bezoek aan het kasteel een unieke ervaring. De beelden die in de verschillende gerestaureerde kamers getoond worden, zijn prachtig en sprookjesachtig, maar dan het sprookjesachtige van de wrede sprookjes van weleer die nachtmerrieachtige beelden oproepen, niet die zeemzoete suikerverhalen van Disney. Niet geschikt voor kinderen, dus. Wie graag een kindvriendelijke ervaring beleeft, bezoekt het kasteel beter volgend voorjaar.

Oja, de hapjes op de receptie waren zeer lekker, alleen zo schaars dat ik ‘s avonds, nadat mijn grote baas zo vriendelijk was mij thuis voor de deur af te zetten, nog honger had.