Het mag gezegd: ik heb toffe collega’s. Zo vroeg een collega mij een tijdje geleden of ik geen zin had om samen iets te gaan eten met haarzelf en haar Japanse vriendin, die in het land was voor een huwelijksfeest. Mijn collega dacht ongetwijfeld dat het geen kwaad kon om mijn Japans wat te oefenen. Dus reserveerde ik een tafeltje in restaurant Kokoon en was ik al op voorhand zenuwachtig over de hoge verwachtingen die drie jaar Japanse les zouden scheppen.

Gelukkig viel het allemaal goed mee. Een paar zinnetjes in het Japans gezegd, maar omdat de meeste vocabulaire die we tot nu toe geleerd hebben zich situeert in de werksfeer, waren we redelijk snel uitgepraat. En geef toe, het zou een beetje sneu geweest zijn voor de twee andere meisjes, als mijn vriend en ik continu Japanse woordjes hadden zitten oefenen met het Japanse meisje. Het was echt een supergezellige avond. Mijn collega had nog een derde vriendin meegenomen en het klikte fantastisch. Veel gelachen, gepraat over Japan (おんせん, おてら, さくる, こうよう, すし, さしみ) en een uitnodiging op zak om bij het Japanse meisje op bezoek te gaan wanneer we in Japan zijn.

An evening well spent.