Een donderslag bij heldere hemel. Het telefoontje dat ik vanochtend kreeg van mijn collega bracht me serieus van mijn stuk. Bij het opnemen hoorde ik meteen dat er iets niet in orde was. De collega in kwestie borrelt normaal over van energie en nu klonk haar stem vlak en monotoon. Ze bracht het nieuws dat haar man zich de avond voordien van het leven beroofd had. Ik slikte en probeerde te verwerken wat ik gehoord had, tegelijkertijd enkele woorden van medeleven prevelend. Want wat voor medeleven kan je bieden aan iemand in zulk een situatie? Wetende dat twee dochters hun vader nooit meer terug zullen zien en dat wat eens een mooi gezin was waarschijnlijk de rest van hun leven met onbeantwoorde zullen blijven zitten.

Verschrikkelijk.

Mocht iemand van jullie met zulke duistere gedachten worstelen. Weet dat er hulp beschikbaar is. Bel naar het nummer van de zelfmoordlijn: 1813 of zoek hulp bij je huisarts. Het leven heeft echt te veel te bieden om er voortijdig een einde aan te maken. Zelfs al zie je dat nu niet.