Voor de tweede dag op rij liggen dezelfde koffiekoeken in de ontbijthoek. De eigenares van de B&B vult de voorraad oudbakken koffiekoeken wel aan met verse, maar het is onbegrijpelijk dat ze de oude koffiekoeken niet verwijdert. Geen enkele gast die later aan de ontbijttafel komt kan het onderscheid maken.
Ik proef een koffiekoek waarvan ik weet dat die vers is, maar de koffiekoek is echt niet lekker. Dit ontbijt stemt alvast niet overeen met de lovende reviews op google en tripadvisor.
Vandaag plannen we een bezoek aan Castel del Monte, Unesco werelderfgoed, uiteraard. Ik heb online tickets gekocht voor een bezoek om 11 uur. Een gigantische parking maakt meteen duidelijk dat dit een bijzonder populaire toeristische bezienswaardigheid is. Vanaf de parking brengt een shuttlebus ons naar het kasteel zelf. Door de wagens van de bezoekers bij het kasteel zelf weg te houden, kan iedereen ongestoord van de mooie omgeving rond het kasteel genieten.
Castel del Monte is echt een aanrader, dit achthoekige kasteel is prachtig gerestaureerd en vanaf het kasteel heb je een schitterend uitzicht op de omgeving. Het kasteel werd rond 1240 gebouwd in opdracht van keizer Frederik II. Heel bijzonder: overal in het kasteel kom je verwijzingen naar het cijfer acht tegen. Het kasteel zelf is een volmaakte achthoek. Rond de achthoekige binnenplaats liggen acht identieke zalen waarvan de muren en plafonds met marmer bekleed zijn. De muren zijn acht voet dik en tachtig voet hoog. Er zijn twee verdiepingen, dat maakt in totaal zestien zalen. Aan de buitenzijde staat aan elke hoek een uitstekende, achthoekige, wacht- of gevechtstoren. De exacte functie van dit kasteel is verloren gegaan in de tijd, wellicht was het bedoeld als buitenverblijf. Alleszins is het zeker dat dit kasteel geen militaire functie had, omdat het geen gracht en ophaalbrug heeft. Wellicht deed het kasteel enkel dienst als buitenverblijf voor de keizer.
Na ons bezoek nemen we de shuttlebus terug naar de parking, waar zich een zelfbedieningsrestaurant L’Imperatore bevindt, dat op het eerste gezicht best lekkere gerechten aanbiedt. En jawel, onze ogen bedriegen ons niet. Ik geniet oprecht van de insalata di mare, de opgelegde artisjokken, de focaccia en de fruitsla als dessert. Uiteraard drinken we daar een glaasje Italiaanse witte wijn bij.
Na ons bezoek aan Castel del Monte rijden we naar Ruvo di Puglia, een mooie stadje dat we duidelijk tijdens de siesta getroffen hebben. Het is er extreem rustig en alles is dicht. We kunnen dus jammer genoeg enkel de buitenkant van de prachtige kathedraal bewonderen. We maken een paar foto’s en rijden dan met onze huurwagen naar het verhuurkantoor van Filorent. Tijd om onze wagen te leveren. Het einde van ons verblijf in Puglia komt in zicht. Ons plan is om de laatste dagen in Bari door te brengen en daarvoor hebben we geen dure huurwagen nodig.
Het binnenleveren van de wagen gaat vlotjes en de shuttle brengt ons in een mum van tijd terug naar de luchthaven. Ons oorspronkelijke plan om op de luchthaven al een taxi vast te leggen om ons over drie dagen in Bari te komen ophalen en naar de luchthaven te brengen, blijkt moeilijker uit te voeren dan gedacht. We geven dat plan snel op en nemen de eerste de beste taxi van de luchthaven naar Bari. Onze taxichauffeur Mario blijkt een vriendelijke Italiaan die aangeeft dat we hem gewoon via whatsapp kunnen contacteren om de terugrit van Bari naar de luchthaven te regelen. Wat we diezelfde avond nog doen.
We zijn mooi op tijd in Bari voor het aperitief. We wandelen naar het oude stadscentrum en belanden op het terras van Pepo, Lucaneria & Piazza op het bijzonder winderige Piazza Mercantile. Om te vermijden dat ons tafelkleedje gaat waaien, voelen we ons genoodzaakte een volledig fles prosecco te bestellen. Eerlijk, deze zaak is niet echt een aanrader: de bediening is buitengewoon ongeïnteresseerd, maar de prosecco smaakt en het is fijn mensen kijken.
Na ons aperitief laten we het historische centrum van Bari achter ons en wandelen we richting de nieuwere wijken, opgebouwd volgens een strak rechthoekig stratenpatroon. We bewonderen het rode Teatro Petruzzelli, het aan het water gelegen Teatro Margherita en genieten van de ambiance in de jachthaven. Alle Italiaanse jongelui hebben zich na hun siesta mooi uitgedost om ‘s avonds op stap te gaan of gewoon aan de waterkant te genieten van een flesje wijn.
Tijd om op zoek te gaan naar een restaurant voor het avondmaal. Ik reserveer een tafel bij Ristorante Borgo Antico R45 in het historische hart van Bari. Spijtig genoeg is er geen plaats meer op het terras, maar onder de stenen bogen in het historische interieur is het ook gezellig toeven.
We hebben geen grote honger en bestellen enkel antipasti. Een voltreffer. Alles wat op ons bord passeert, is heerlijk. We hebben ook een kort gesprek met twee Turkse meisjes aan de tafel naast ons. Om ons laatste gaatje te vullen bestellen we nog een extra portie rauwe zalm. Heerlijk!
Na de maaltijd dwalen we nog even door de sfeervolle straten van het centro storico en belanden zo bij een gezellige bar aan de Lungomare Imperatore Augusto. We bemachtigen een tafeltje voor twee, bestellen ons twee grappa’s en luisteren naar het live optreden van een bijzonder goede zanger met gitaar.
De perfecte afsluiter van een mooie dag.
[…] is iets simpels te gaan eten in onze favoriete cocktailbar in Bari, maar die is helaas dicht. Ook ristorante R45 blijkt gesloten te zijn. Het toeval brengt ons bij ristorante Antò. Waar we snel bediend worden en […]