Al een geluk dat ik graag in de trein zit en je tegenwoordig bijna overal 4G-ontvangst hebt, want een treinrit van tweeënhalf uur zou anders maar een saaie bedoening zijn. Hoog tijd dat de NMBS inzet op het beter bereikbaar maken van de uithoeken van het land (denk: Limburg, West-Vlaanderen en de Kempen). Door de lange reistijden zijn mensen nu eenmaal niet geneigd de trein te nemen. Als ik de wagen gebruikt had voor de verplaatsing van Leuven naar Rumbeke en terug zou ik er twee uur minder lang over gedaan hebben. Maar goed, dank God voor lichte laptops en externe batterijen.

Iets na twee uur in de namiddag kwam ik aan in het station van Roeselare. Mijn vriendin stond me daar al op te wachten samen met haar dochter (haar zoon was naar een verjaardagsfeestje). Het was een aangename winternamiddag met zelfs een klein waterzonnetje. Ideaal voor een korte wandeling. Een mens heeft de neiging om zich in de winter op te sluiten in huis, maar een wandeling in de gezonde buitenlucht (of wat daar in Vlaanderen voor moet doorgaan) doet altijd deugd. We gingen naar het Sterrebos, dat er een beetje modderig bij lag en maakten van de gelegenheid gebruik om wat bij te praten. Mijn vriendin heeft er een zware periode opzitten, maar het ziet ernaar uit dat de laatste loodjes van de afhandeling van de echtscheiding in zicht zijn. Ondertussen heeft ze én een nieuwe job én een nieuwe vriend. 2020 ziet er alvast veelbelovend uit voor haar! En ook de kinderen schijnen hun draai gevonden te hebben.

Na de wandeling speelden we samen een aantal gezelschapsspelletjes. Ik maakte kennis met het spel Ramses II en realiseerde mij dat zulke spelletjes waarbij je het vooral van een goed kortetermijngeheugen moet hebben niet meer aan mij besteed zijn. Ik kan gewoonweg de moeite niet doen om te onthouden onder welke piramide zich welke schat bevindt. En ja, die jonge hersenen zijn op dat vlak duidelijk superieur. Geef mij maar Rummikub daarmee haal ik (voorlopig) nog steeds de bovenhand.

Terwijl mijn vriendin haar jongste zoon ging oppikken, testten haar dochter en ik wat instagram filters uit. Het moge duidelijk zijn dat ik me daar helemaaaaal nog niet te oud voor voel. 😉

Net zoals bij mijn vorig bezoek aan Rumbeke aten we gezellig met zijn vieren samen in het Mango-café. Ik smulde er van werkelijk overheerlijke Sint-Jacobsvruchten met bospaddenstoelen en puree met truffel. Om duimen en vingers af te likken!

We sloten de avond af met een zotte danspartij in de living van mijn vriendin en toen was het helaas al tijd om naar Leuven terug te keren. ‘t Is niet dat er veel treinen rijden tussen Roeselare en Leuven en ik was niet echt voorzien op een logeerpartij.