Vandaag kreeg ik het bericht dat mijn jongste neef in elkaar geklopt is in Merksem, op een paar straten van zijn huis. Op de nacht van zaterdag op zondag hebben twee mannen mijn neef van zijn fiets gesleurd met de bedoeling hem te beroven. Toen bleek dat hij geen geld op zak had, wilden ze hem dwingen om de pincode van zijn smartphone af te geven en toen hij dat weigerde, hebben ze hem in zijn gezicht gestampt. Resultaat: een gebroken kaak en een gebroken neus. De volledig omvang van de schade is nog niet duidelijk, maar het goede nieuws (nuja) is dat hij alvast niet buiten bewustzijn is geweest. Hij is er zelfs nog in geslaagd op eigen kracht te voet naar huis te lopen, waarop zijn vriendin hem naar spoed heeft gebracht.

Ik kreeg het bericht toen ik op de tram van Antwerpen-Centraal naar P+R Melsene zat en meteen gingen de haren op mijn lichaam recht overeind staan. Wie doet nu zoiets? Voor een paar honderd euro dat zo’n smartphone kost? Daarvoor schop je toch niet iemand in het ziekenhuis? En we moeten realistisch zijn: de kans dat de politie die kerels vat, is bijzonder klein.

Momenteel staat het vast dat hij sowieso minstens één keer zal moeten geopereerd worden om de schade aan zijn kaak te repareren. Gelukkig is mijn neef een jonge en gezonde kerel. Ik hoop van harte dat hij niets ernstigs aan dit voorval overhoudt, maar ik vrees dat de gemoedsrust waarmee hij zich in de toekomst door zijn eigen stad zal bewegen nooit meer hetzelfde zal zijn.