Of zo begin ik mij toch zo langzamerhand te voelen, na een bijna eindeloze reeks tandartsafspraken. Ter voorbereiding van de plaatsing van mijn definitieve kroon, moest ik sowieso een aantal uren op de tandartsstoel doorbrengen. En dan slaagde ik erin twee keer mijn voorlopige kroon kapot te bijten en hem één keer los te prutsen omdat ik met een tandenstoker wat etensresten tussen de twee kiezen uit wilde prutsen. De tandarts had erop aangedrongen dat de voorlopige kroon terug geplaatst moest worden als hij loskwam, dus startte ik deze ochtend de dag alweer in de tandartsstoel. Al een geluk dat Dentopolis zich vlakbij het station bevindt en ik rechtstreeks van de tandarts op de eerste de beste trein richting Brussel kan springen.
Als alles goed gaat, heb ik donderdag 7 november mijn laatste afspraak. Dan zal mijn definitieve kroon geplaatst worden en hoop ik enkele maanden verlost te zijn van de tandartsstoel. Het einde is in zicht!
[…] anders zou ik het zelf nooit onthouden hebben. Blijkbaar was dat ook de reden dat er bij mij zoveel voorlopige kronen gesneuveld zijn. En zo leert en mens altijd iets nieuws over […]
[…] Yab, de tandartsassistente – 31 oktober 2019 […]