Zo lang duurde de vergadering die ik deze avond bijwoonde. Een vergadering die nota bene startte om vijf uur in de namiddag. Een tijdstip waarop de meeste mensen de deur van hun kantoor achter zich dicht trekken. Nu heb ik er beslist niets tegen om een keertje op een later tijdstip te vergaderen, integendeel, ik werk meestal toch tot een uur of zeven. Maar van een vergadering op locatie die om vijf uur start, verwacht ik dat deze toch zo rond een uur of half zeven afgerond is. Kwestie dat iedereen nog op een deftig tijdstip thuis geraakt.

Helaas. Ondanks mijn duidelijke hints over het steeds later wordende tijdstip bleef de vergadering maar duren. De voorzitter van de vergadering van de vergadering leek er zich bovendien totaal niet van bewust dat er vooral veel gepalaverd en weinig beslist werd. Dat die voorzitter tevens projectleider is, gaf me weinig vertrouwen voor het toekomstige verloop van dit traject. Toch een project van in totaal vijf en een half miljoen euro. Dan mag je toch wel verwachten dat de projectleider iet of wat time management skills bezit.

Enfin ja, bottom line is dat ik uiteindelijk pas om 22u thuis was. Met een humeur zo ver onder het vriespunt dat ik bijna ijsklontjes met mijn speeksel kon maken. Er zijn weinig zaken die zo op mijn gemoed werken als inefficiënte vergaderingen.