Mijn terugkeer naar Leuven komt steeds dichterbij en alhoewel ik weet dat dit de meest rationele keuze is, blijf ik met gemengde gevoelens zitten. Komt daarbij dat het momenteel ongeveer een jaar geleden is dat ik naar Genève verhuisd ben en ik dagelijks via Timehop en Facebook herinnerd wordt aan dit mislukte avontuur. (Waaruit ik trouwens nog altijd helemaal niks geleerd heb.)

Dus probeer ik mezelf wijs te maken dat de verhuis nog veraf is, maar de kartonnen verhuisdozen die mijn vader me vandaag bracht, drukken me met de neus op de feiten. Over een dikke maand zal ik de deur van mijn studio in Borgerhout achter me dichttrekken en een grootstad inruilen voor een provinciestadje. Het stoort me ook dat ik niet voldoende van mijn verblijf hier geprofiteerd heb om Antwerpen beter te leren kennen. Ik heb verdorie zelfs maar één (1!) zomerbar aangedaan! Tot zover al mijn wilde plannen…

Enfin ja, die kartonnen dozen gaven mijn vader en mezelf wel een excuus om te gaan lunchen in Bistro Stiel. En met mosselen op het menu kan je mij altijd plezier doen!