Begin deze week kreeg ik bericht van mijn vriend uit Genève dat er een brief van de NMBS voor mij was aangekomen, nog gericht aan ons oude adres in Leuven. Bij het openen van de envelop bleek deze een brief te bevatten van de dienst verloren voorwerpen, waarin gemeld werd dat “un bien” van mijn gevonden was en zich nu bevond op de dienst verloren voorwerpen in Charleroi-Zuid. Zou het?

Ik durfde niet té veel hopen, maar ja, na een telefoontje naar de dienst verloren voorwerpen bleek het wel degelijk om mijn gestolen koffer te gaan. Charleroi-Zuid is niet bepaald bij de deur, maar mijn vriend was zo vriendelijk om aan te bieden om mijn koffer persoonlijk te gaan ophalen, vrijdagochtend nadat hij geland was in Zaventem. Het was ook mogelijk om de koffer te laten opsturen naar een ander station, maar ik begreep van de vriendelijke meneer aan de andere kant van de lijn dat dit wel even kon duren. Enfin ja, de meeste zaken die gestolen waren, had ik ondertussen toch al vervangen, dus ik kon gerust nog wat langer geduld uitoefenen.

Terwijl ik op het werk zat, stuurde mijn vriend me de eerste foto’s van de geopende koffer door. Zo op het eerste gezicht was de inhoud nog redelijk hetzelfde gebleven. Maar bij nadere inspectie ontbraken er toch wat zaken.

Helaas niet terug te vinden in de koffer:

• mijn bril
• mijn toiletzak
• mijn shampoo en conditioner
• de badproducten die ik uit het hotel had meegenomen
• mijn oortjes
• het geld uit mijn portemonnée
• mijn rijbewijs
• mijn tandenborstel
• een hele collectie papieren zakdoekjes
• mijn lenzenpotje
• de brillendoos van mijn zonnebril
• mijn externe batterij
• de laptop van het werk

De zaken die verdwenen zijn, zijn zo random dat het lijkt alsof ze de koffer hebben zitten uitladen en dan snel snel terug ingeladen hebben waardoor een aantal spullen zijn blijven liggen. Want ik betwijfel of iemand iets kan doen met een bril met glazen op sterkte -13.

Met dank aan mijn vriend die zijn ganse voormiddag opgeofferd heeft om naar Charleroi-Zuid te sporen. Het is een held!