Toen een collega mij voorstelde om naar een hedendaagse opera geïnspireerd op de sage van Faust te gaan, zei ik meteen ja. Ik had zeer goeie herinneringen over gehouden aan de balletopvoering van Faust in de stadsschouwburg van Antwerpen én een uitstapje naar Leuven is altijd een goeie gelegenheid om nog eens te gaan logeren bij Goofball. Bovendien was ik erg benieuwd naar wat ik me moest voorstellen bij een “opera in de wereld van Artificiële Intelligentie”.

Ik geef toe, misschien waren mijn verwachtingen té hoog gespannen, maar wat een teleurstelling was me dat. Fausto was een gewone, klassieke opera gebaseerd op een hervertelling van Faust die overliep van de clichés over moderne technologie. “Het is koud in de Cloud.” “De kunstmatige intelligentie wil de mensheid overnemen en tot slaaf maken!” What the hell? Van een innovatiefestival verwacht ik een frisse blik, geen blikje herkauwde thema’s van scifi films uit de jaren negentig. En het allerergste: Geen spoor te bekennen van de zingende robots die ik mij had voorgesteld!

Bovendien was de Pieter de Somer aula niet bepaald een geschikte plek voor de opvoering van een opera. Het podium, dat de zangers moesten delen met het orkest was gewoon te klein en de projectie van een paar zielige VR-beelden brachten voor mij niets, maar dan ook niets bij aan het geheel. De graphics die getoond werden waren dan nog eens tenenkrullend slecht. Hadden ze hiervoor Skulmapping niet kunnen inhuren?

Het was opvallend dat steeds meer mensen de zaal verlieten naarmate de voorstelling vorderde. Wat als bijkomend gevolg had dat de opklappende stoeltjes voor een storend randgeluid zorgden.

Zo’n boeiend en interessant thema op zo’n manier de nek omwringen. Doodjammer.

PS: Waarom mensen online tickets via Eventbrite laten kopen om ze vervolgens opnieuw te laten aanschuiven om die tickets in te wisselen voor een nutteloos rfid armbandje?