Een doorweekte wandeling

Zondagochtend hadden mijn vriend en ik ons ingeschreven voor een gegidste wandeling in het teken van, hoe kan het ook anders, de fameuze Escalade. De straten van Genève lagen nog vol sneeuw, maar helaas vielen er ditmaal geen zachte sneeuwvlokken uit de lucht, maar dikke, koude regendruppels, waardoor de sneeuw in een onsmakelijke smurrie veranderde. We konden alleen maar hopen dat het weer, ondanks de slechte voorspellingen, in de loop van de dag zou verbeteren.

Ondanks het slechte weer was de opkomst voor de wandeling hoog. We startten aan de Temple de Saint-Gervais, alwaar de namen van de 18 Genèvois die omkwamen tijdens de nachtelijke aanval van de troepen van de Hertog van Savoye, op een gedenksteen vereeuwigd waren. Tijdens de Cortège “Hommage aux victimes” worden de slachtoffers op ingetogen wijze herdacht. Van daaruit liepen we in de gietende regen verder naar het oude stadsgedeelte. Aan de hand van oude gravures toonde onze gids waar zich de cruciale momenten van de aanval hadden afgespeeld, want de vroegere versterkingen hebben ondertussen plaatsgemaakt voor gebouwen. Met houten ladders beklom een voorhoede van het leger van de Duc de Savoye de eerste omwalling. Het was de bedoeling de stadspoorten van de versterkingen te openen, zodat de hoofdmacht van het leger Genève kon innemen. Het verhaal liep echter anders dan verwacht en de Genèvois triomfeerden in het holst van de nacht.

Hoewel de stadsomwallingen verdwenen zijn, zijn er toch nog sporen van de markante figuren in dit verhaal waarneembaar als je weet waar te kijken. Een gebeeldhouwd hoofd gemetseld op een plek waar vroeger een stadspoort was, zou ofwel Dame Piaget ofwel La mère Royaume voorstellen. Beide dames speelden een glansrol in de verdediging van Genève tegen de nachtelijke invallers. La mère Royaume is gekend omdat ze haar soepketel liet neerkomen op het hoofd van een Savoyard. Vandaar dat eeuwen na haar dood haar fameuze soepketel uitgebeeld wordt in chocolade, gevuld met groenten uit marsepein. Een slimme vondst van een Geneefse chocolatier om zijn omzet te vergroten. 😉

Ook Isaac Mercier heeft een gedenkplaat gekregen op de plek waar zich vroeger de Porte Neuve bevond. De Savoyards wilden namelijk deze stadspoort dynamiteren om zo toegang tot de binnenstad te verkrijgen. Gelukkig saboteerde Isaac Mercier hun plannen door het smeedijzeren valhek tijdig neer te laten. Met deze daad werd hij één van de helden van de Escalade.

Tijdens de wandeling haakten steeds meer deelnemers af, verjaagd door het slechte weer en de spekgladde wegen. Ondanks het feit dat we zo langzamerhand doorweekt geraakten, zetten mijn vriend en ik door. Er was ons immers aperitief beloofd in het Musée d’art et d’histoire op het einde van de wandeling! Daar aangekomen hingen we onze natte jassen aan de kapstokken, hopend dat ze toch een beetje zouden drogen. Uiteraard wachtten er weer Zwitserse wijn op ons. Al moet ik zeggen dat een dampende kom groentesoep mij meer gesmaakt zou hebben met dit weer. Het aperitief werd geschonken in een zaal waar een tentoonstelling was over de Escalade. Onder de stukken bevonden zich enkele houten ladders, buitgemaakt op de Savoyards.

IMG_6504

En jawel, als bekroning van deze bijzonder natte voormiddag mochten de oudste en de jongste aanwezigen de Marmite stukslaan, terwijl alle aanwezigen “Ainsi périssent les ennemis de la République!” riepen.

About yab

Yet another blogger. Wie meer wil weten, moet gewoon mijn blog lezen.

2 Responses

Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>