Vorige week moest ik voor werkgerelateerde redenen terug naar België vliegen. Alwaar ik beroep kon doen op de uitmuntende gastvrijheid van Goofball and friends. Ik landde dinsdagavond met enkel handbagage op de luchthaven van Zaventem en nam de eerste de beste trein richting Leuven. Goofball had mij uitstekende instructies gegeven en ik arriveerde inderdaad iets na de babysitter bij hen thuis. De twee jongens waren uiteraard dik teleurgesteld dat ik hun mama niet was, maar gelukkig kwam Goofball niet lang daarna thuis. En dik kwartier later gevolgd door de sushileverancier. 😉 Hoera, want het was van mijn laatste bezoek in België geleden dat ik nog eens fatsoenlijke sushi gegeten had. Ging vlotjes binnen met een glaasje witte wijn erbij. 😉

Na een uitstekende nachtrust (zoveel stilte ‘s nachts ben ik niet meer gewoon!) en een fijn gezamenlijk ontbijt, bracht ik de dag voornamelijk door op de trein, op de tram, in een saai kantoor in Schaarbeek, op de tram en op de trein. Iets na zes was ik opnieuw in Leuven, alwaar ik beertje, de jongste zoon van Goofball alweer moest teleurstellen dat ik zijn mama niet was. Gelukkig was er banaan om hem te troosten en duurde het niet al te lang voor zijn mama en zijn oudste broer thuis kwamen. Tijd voor mij om afscheid te nemen, want ik had met de mama en papa van mijn petekindje afgesproken om samen te gaan dineren in restaurant Masalatop. Naar mijn bescheiden mening het beste Indische restaurant van Leuven. En ook ditmaal werden we niet teleurgesteld. Het was heerlijk!

De volgende dag had ik met mijn vader afgesproken om ‘s middags te gaan lunchen. Helaas bleek aan de ontbijttafel dat Kabouter ziek was. Ocharme, het manneke. Aangezien Goofball geen opvang kon vinden, bood ik aan om oppas te spelen voor Kabouter. Ik gooide mijn planning een beetje om en zo brachten Kabouter en ik wat één op één tijd door. We puzzelden, kleurden en keken youtube filmpjes (dat mag als je ziek bent!).

In de vroege namiddag kwam Goofball terug van haar werk om mij af te lossen en namen we afscheid. 10 op 10 voor gastvrijheid!

Rond 16u kwam ik met de trein aan in Limburg en werd ik door mijn vader opgehaald aan het station. Jammer van de gemiste lunch, maar dat maken we wel een andere keer goed. ‘s Avonds ging ik op stap mijn mijn schoonzusje (helaas moest mijn broertje werken, maar zo eens op stap gaan onder vrouwen is ook plezant). We genoten van een fijne maaltijd bij Boulebaar, een restaurant dat op de kar van het populaire food sharing concept gesprongen is. Topper van de avond: het pompoen-spek op een bladerdeeg gelukt in maple sirup. Ongelooflijk lekker! We moesten ons inhouden om geen tweede portie te bestellen. Goeie tweede: de nyonya laksa (pittige Maleisische noedelsoep). Als ik de gelegenheid heb om een noedelsoepje te bestellen zal ik het zeker niet laten.

Door de stevige portie nacho’s die we als knabbel besteld hadden, was er geen ruimte meer voor dessert, maar een cocktail (of twee) gaat er altijd wel in, zeker als de cocktails op donderdagavond maar 7 euro kosten! Brassaville bleek een fijn café met een gezellige ambiance, alleen jammer dat de sigarettenrook van de patio tot binnen in het café doordrong. Mijn schoonzusje en ik waren net terug van ons Hasselt’s uitstapje toen mijn broer thuis kwam. Mijn broer en ik dronken samen een Bunnahabhain whisky (of twee) (of drie) om te vieren dat de bouwwerkzaamheden aan zijn huis eindelijk van start gegaan waren. Een perfecte afsluiter van de avond!

Het was een beetje raar om na meer dan tien jaar nog eens in mijn ouderlijk huis te overnachten. In de vroegere slaapkamer van mijn ouders dan nog wel. Mijn vader had voor de gelegenheid speciaal nieuwe lakens gekocht. Ik voelde me bijzonder vereerd. Voor de derde nacht op rij kon ik genieten van het comfort van een groot tweepersoonsbed, helemaal voor mij alleen, in een bijzonder rustige omgeving. Een luxe die ik sinds mijn verhuis naar Genève bijzonder heb leren waarderen.

Ik sliep dan ook als een roosje en werd de volgende dag pas wakker nadat iedereen al lang ontbeten had. Samen met mijn broertje ging ik de bouwwerkzaamheden inspecteren (mijn broer en zijn vriendin bouwen naast mijn ouderlijk huis). Vreemd om een diepe put te zien op de plek waar nog niet zo lang geleden het huis van onze bomma gestaan heeft. Het zal fantastisch zijn als de werken over een klein jaar afgerond zijn en mijn broer en zijn vriendin eindelijk in hun lang verwachte huis kunnen trekken.

Mijn broer vertrok naar zijn werk en ik ging samen met mijn vader mijn moeder in het rusthuis bezoeken. Terug thuis at ik samen met mijn schoonzusje, die speciaal voor mij de vrijdagnamiddag haar overuren opgenomen had, een worstenbroodje om vervolgens te genieten van de mooie herfstdag en een wandeling te maken rond het Schulens Meer.

We sloten onze wandeling af met een heerlijke warme chocomelk met slagroom en marshmellows bij Joyffee. Dat hadden we wel verdiend na zo’n vermoeiende (kuch) wandeling. Ik kreeg van mijn broer en zijn vriendin nog wat heerlijke Belgische chocolade cadeau en toen zat mijn bezoek er alweer op.

Mijn vader bracht me vervolgens met de wagen naar de luchthaven van Zaventem, alwaar ik nog meer dan genoeg tijd had om een Exki slaatje te eten (ook iets wat ik mis in Genève).

Een bijzonder geslaagd blitzbezoek!