Dit weekend stond Genève volledig in het teken van het bezoek twee reuzinnen. Een kleine reuzin en een oma-reuzin. Yep, dezelfde die nog niet zo lang geleden wereldstad Antwerpen aandeden. 😉

Drie dagen lang konden de inwoners van Genève en omstreken genieten van dit poëtisch spektakel. En genieten heb ik alvast met volle teugen gedaan. Momenteel kunnen we hier in Genève nog steeds profiteren van een mooie nazomer. Zaterdag was even een mindere dag met vanaf de namiddag regen, maar deze zondag was mooi zacht en vorige vrijdag was het zelfs zo warm dat een mens zou denken dat de zon zich van seizoen vergist had.

Gelukkig had ik vrijdag uitgekozen om de reuzen te gaan bekijken, ervan uitgaande dat er die dag wat minder volk zou zijn. Het mooie zonnige weer had de mensen er echter blijkbaar toe aangezet om verlof te nemen of alleszins vroeger te stoppen met werken, want de mensen stonden rijen dik langs het parcours van de reuzen. Op flipflops, met mijn fototoestelrugzak op de rug en mijn fototoestel rond mijn nek baande ik me een weg door de menigte, in een poging de reuzinnen zo goed mogelijk vast leggen. Ik was duidelijk niet de enige die dit unieke schouwspel wilde capteren voor de eeuwigheid. Nog nooit zoveel smartphones tegelijkertijd de lucht zien ingaan (letterlijk, niet figuurlijk).

Het was zo warm dat het zweet gutste van de gezichten van de reuzenbegeleiders en vrijwilligers. Na la Grand-Mère bijna een ganse namiddag gevolgd te hebben, tot het mens een welverdiende siesta nam, laste ik een kleine rustpauze in op het groene gras van een parkje. Het ideale moment om wat beelden te delen met mijn instagram volgers.

Na wat uitgerust te zijn, sprak ik af met mijn vriend, zodat hij een stukje van het parcours van la Petite Gèante kon meepikken. Hij kwam rechtstreeks met de fiets van zijn werk. Na meer dan een halve dag op pad geweest te zijn, vond ik het echter welletjes en keerden we samen terug naar ons stekje om aldaar een rustige avond door te brengen.