Doordat mijn vriend en ik de kerstvakantie zo vrij mogelijk gehouden hadden, was het mogelijk om op het kerstdiner een last minute afspraak in onze planning te schuiven: een dagje Technopolis met onze vrienden en hun twee slimme dochters van acht en zes jaar oud.

In de voormiddag viel de drukte goed mee, maar na het middagmaal stroomde de grote massa toe. De twee meisjes vonden het superleuk, maar voor mij blijft Technopolis nog altijd in hetzelfde bedje ziek: gewoon te weinig écht knappe, technologische toepassingen. De meeste installaties zijn ondertussen hun houdbaarheidsdatum al lang voorbij en er zijn gewoon té veel installaties die stuk zijn. Ook het aanbod in het restaurant zou wel een opfrisser kunnen gebruiken: waarom niet inzetten op gezonde maaltijden ipv junkfood? Maar goed, daar ging het voor ons niet om, het hoofddoel was om wat quality time met onze vrienden door te brengen en dat is prima gelukt.

We liepen trouwens nog vrienden van ons tegen het lijf die met hun twee kindjes ook een bezoekje aan Technopolis brachten. Ik moet toegeven dat ik in het verleden niet genoeg moeite gedaan heb om onze vriendschap te onderhouden, dus wellicht is ‘kennissen’ een betere term dan ‘vrienden’. Nochtans waren we tijdens onze studententijd best wel close. Maar je weet hoe dat gaat, op een bepaald moment beginnen de gesprekken stroever te gaan en op den duur begin je je af te vragen wat je elkaar nog te vertellen hebt…

Da’s alvast mijn goed voornemen voor 2017: vriendschappen niet kunstmatig rekken. Soms moet je je gewoon neerleggen bij het feit dat mensen veranderen. En nu ik ouder word, investeer ik liever in kwaliteit dan in kwantiteit.