Rustdag vandaag. Mijn vriend kon het gebruiken, want hij is degene die hier achter het stuur de smalle baantjes moet troseren. De wegen zijn er in Corsica echt niet naar om iemand met zulke beperkte rijervaring als ik achter het stuur te laten plaatsnemen. Terwijl mijn vriend uitsliep, trok ik voor een uurtje naar het zwembad om baantjes te trekken.

We ontbeten op het gemak (mijn ei was ditmaal min of meer zacht gekookt, vooruitgang!), boekten via de receptie een boottochtje in de namiddag en zetten ons voor het eerst deze vakantie aan onze laptop om wat mails te beantwoorden.

Rond lunchtijd trokken we naar de Spar om inkopen te doen. We zaten weer ongeveer door onze voorraad papieren zakdoekjes en ook ons water was bijna op. Bedoeling was om een slaatje te kopen om ergens op het strand te kunnen picknicken, maar we vonden niets wat ons aanstaat. Wat we wel vonden, waren praktische waterschoentjes voor slechts 9 euro! Ideaal om te wandelen op de keienstranden en om splinters in je voeten te voorkomen. Na de snorkels, dé aankoop van deze vakantie.

Voor het middagmaal maakten we het ons gemakkelijk: opnieuw naar La Cigale. Die heerlijke gegrilde mosselen waren moeilijk te weerstaan. Mocht er een restaurant in Leuven zulke mosselen maken, ik ging er elke week eten!

We hadden nog wat tijd over alvorens onze boot zou vertrekken, dus gingen we even relaxen op het strand. Blijkbaar toch iets te lang gerelaxt, want toen wij tien minuten voordat de boot zou vertrekken, bij de aanlegsteiger aankwamen, zat iedereen al klaar in de boot. De boot vertrok ook eerder dan het aangekondigde vertrekuur van 14.30u. Beetje vreemd.

Ik had schrik om opnieuw zeeziek te worden, dus liet ik in eerste instantie het fotograferen over aan mijn vriend. Gelukkig had ik ditmaal nergens last van. Langzaam voelde ik mijn vertrouwen groeien en toen mijn vriend met de GoPro wat filmpjes maakte, voelde ik me zeker genoeg van mijn stuk om het fototoestel van hem over te nemen. De Calanques de Piana waren ook vanaf de zee gezien fenomenaal. We voeren met de boot langs de Plage de Ficajola waar we gisterennamiddag geweest waren. ‘Un petit coin de paradis’, zo beschreef onze kapitein het strand. Het boottochtje was alleszins de moeite. De vrij kleine boot bracht ons in verschillende indrukwekkende grotten zodat we optimaal van al dat natuurschoon konden genieten.

Na anderhalf uur zat ons tochtje er alweer op. Om de goede afloop van deze boottocht te vieren, gingen we iets drinken in Porto en trakteerde ik mezelf op een coupe champagne en een ijsje met citroen en rum rozijnen. Heerlijk!

Een smakelijke pauze later wandelden we naar de fameuze Genuese Toren van Porto. De toren werd in 1549 gebouwd op in de zee uitstekende rotsen van rood graniet en heeft een prachtig uitzicht op de golf van Porto. De toren zelf is op zich niet zo indrukwekkend, maar de panelen aan de binnenkant bieden een goed inzicht in de boeiende geschiedenis van dit verdedigingswerk. En tja, dat uitzicht, he.

De temperaturen gingen vandaag ook weer vlotjes over de dertig graden. Ideaal om te ontspannen en af te koelen op het strand. We zochten ons een plekje op het brede kiezelstrand van Porto en zwommen en snorkelden in het blauwe water van de Middellandse Zee. Mijn vriend zag zelfs een rog onder hem voorbij zwemmen, maar toen ik dezelfde richting op zwom, was het beest al weg. Jammer.

Voor het avondmaal hadden we een tafeltje gereserveerd in Le Tahiti, een bar-restaurant gelegen op het strand. De mojito’s als aperitief zetten alvast de toon. Heel gezellig en romantisch om samen te eten in het licht van de ondergaande zon. (Dat ik mijn vriend even in de steek moest laten om de laatste zonnestralen op de gevoelige plaat vast te leggen, zal hij me zeker wel vergeven.) Het eten was niet echt bijzonder: een simpel slaatje zalm, garnalen en avocado’s en een burger, maar met een glas koele rosé erbij smaakte het. Tijdens het avondmaal werden we geëntertaind door een bende mussen die maar al te graag wat kruimeltjes van ons brood meepikten. Na mijn slaatje kon ik het niet laten de laatste gaatjes op te vullen met een frambozensoepje met vanilleijs.

Alhoewel het strand en het centrum van Porto niet bepaald ver van ons hotel gelegen waren, hadden we er toch voor geopteerd met de wagennaar het strand te rijden. Er was namelijk geen enkele voetgangervriendelijke weg naar het strand. En zeker ‘s avonds laat in het donker, leek deze weg me vrij gevaarlijk voor voetgangers. Niet milieuvriendelijk, wel makkelijk als je een hoop strand- en fotogerief moet meezeulen.

Een fijne en ontspannende dag.