Als binnenkomer kan dat tellen. En moves had ze, de zevenjarige meid die ons vol enthousiasme welkom had geheten in haar gloednieuwe huis in Edegem. Samen met haar zuster gaf ze een hele show ten beste en daar kwamen zelfs breakdance moves aan te past! De jeugd van tegenwoordig is een pak hipper dan ik in mijn jonge tijd. Wij kwamen op de speelplaats niet verder dan tikkertje en één, twee, drie, piano spelen.

Het was al bijna een jaar geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden (veel te lang, ik weet het, die drukke agenda’s toch), maar uit het oog, betekende zeker niet uit het hart. We konden amper een gesprek voeren met de ouders, omdat dat jongedames al de aandacht opeisten. Geen erg, ik offer mij altijd graag op voor een spelletje UNO (dat ik uiteraard gewonnen heb, geen compassie). En nadat de wervelwinden in bed gelegd waren, konden we op ons gemak bijpraten tijdens het diner met Oosterse kippenblokjes.

‘t Doet echt deugd om je zo welkom te voelen!