Gisteren woonde ik de lezing van Zak Ebrahim bij de in de Leuvense schouwburg. In één woord: indrukwekkend. Een hoopgevend verhaal in deze gitzwarte tijden dat toont dat iemand, against all odds, toch het pad van vrede, begrip en wederzijds respect kan kiezen. Jammer dat het publiek in de Stadsschouwburg op het eerste gezicht enkel uit autochtonen bestond. Dit verhaal verdient het om een zo ruim en divers mogelijk publiek te bereiken.