Zes weken te vroeg, maar toch al 2,8 kilogram zwaar en 49 centimeter lang. Als de baby tot het einde in de baarmoeder was blijven zitten, was hij wellicht ter wereld gekomen met een geboortegewicht van 5 kilo. Een flinke brok dus, die het na zijn iets te vroege start heel erg goed doet. Mijn petekindje is een trotse grote broer, die er nog wat aan moet wennen dat alle ogen nu niet enkel op hem gericht zijn.
Vorige zondag stond er een bezoekje aan deze flinke kerel op het programma. Om het de ouders niet te moeilijk te maken (het is al druk genoeg met een peuter en een baby in huis), bestelden we voor het avondeten twee quiches bij Convento Food, eentje met zalm en broccoli en eentje met lamsvlees, butternutpompoen en fetakaas. Deze foto van het quicheoverschot geeft meteen een antwoord op de vraag of het lekker was:
Als dessert aten we crumble met frambozencoulis en mascarpone. Een recept van Jeroen Meus. Heel lekker!
En de baby? Die toonde zich een gewillig fotomodel met een gezonde eetlust!
wel goed dat hij zo groot is bij vroeggeboorte, dat is wel opluchting dan! (en ook opluchting dat hij niet tot einde gewacht heeft, amai, ge moogt er niet aan denken :p).
(ha, nu kan ik wel comment posten, daarnet kon ik niet in dit vakje typen…moest browser refreshen)