De voorbije zondagnamiddag brachten we door in de zonovergoten tuin van onze vriendin en haar twee kinderen. Een beetje tot mijn eigen verbazing waren we uitgenodigd om het vormsel van haar oudste zoon (yikes, waar is de tijd dat hij nog een klein baby’tje was?) te vieren. Het grote feest voor de familie had de dag voordien plaatsgevonden, maar wij mochten op zondagnamiddag mee genieten van de heerlijke desserts die de trotse mama eigenhandig had gemaakt: taarten, ijs, wafels, tiramisu, fruitsla, het aanbod was indrukwekkend. Ik probeerde me een beetje in te houden, maar kon onmogelijk weerstaan aan de overheerlijke dessertwijn. Het deed trouwens enorm veel deugd om gewoon op ons gemak van de zon en van een goed gesprek te kunnen genieten.
Rond een uur of zes namen we afscheid en reden we vanuit Tongeren rechtstreeks naar Gasthuisberg om onze vriendin nog even een hart onder de riem te steken. Ze had genoten van een fijne moederdag, dus ze was heerlijk goed gezind. En de baby zat nog altijd braaf in de buik. Mooi zo!
[…] dag na ons bezoekje beviel onze vriendin van haar tweede zoon. Te vroeg, maar de baby woog toch al een gezonde twee kilo. Niet slecht voor […]
[…] erop dat de babyboom in onze vriendenkring zo langzamerhand begint af te nemen. Ondertussen hebben de eerste kinderen zowaar al hun vormsel gedaan (en ik mezelf maar wanhopig proberen wijs te maken dat ik niet oud […]
[…] als twee jaar geleden bij de communie van onze vriendin haar zoon, waren mijn vriend en ik uitgenodigd voor het dessertbuffet ter gelegenheid van de plechtige […]