Bestaat er een betere manier om het weekend te beginnen dat met een reusachtige portie sushi? I think not! Als deze sushi dan ook nog eens genuttigd wordt in goed gezelschap en met een glas witte wijn erbij, dan mag een mens niet klagen. Al heeft mijn broertje zich nog altijd niet over zijn sushi-aversie weten te zetten. Voor hem dus een wokgerecht, terwijl de serieuze mensen van de Sakura-sushi smulden. Na het eten bekeken we de bouwplannen van mijn broertje en zijn vriendin. Heel boeiend om te zien hoe hun droomhuis langzaam vorm krijgt. Kan haast niet wachten om het eindresultaat te aanschouwen! En oja, natuurlijk moest de avond afgesloten worden met een glaasje Yamazaki 18, cadeautje van onze Japanse vriendin.
Zaterdagochtend was het lastig om uit bed te geraken, maar hey, voor de Spaanse les wil een mens al eens moeite doen. Zeker nu de Danone-oorlog in volle hevigheid is losgebarsten. Dat ik dat nog mag meemaken na al die jaren campagne voeren voor een werkende automaat. Blijkbaar helpt het als je er wat scheldwoorden tegenaan smijt.
Het was trouwens een superkorte les, want om half elf mochten we verkassen om naar de Spaanse film Elsa y Fred te kijken. De film was mij volstrekt onbekend, maar ik heb er wel enorm van genoten. Een ontroerende film over ouder worden met gebreken en hoe daarmee om te gaan. De scène in de Trevifontein maakte dat ik stiekem een traantje moest wegpinken. De dame die de hoofdrol speelde, deed me ontzettend hard denken aan de oma van mijn vriend, die ook nooit haar optimisme verloor en dat ondanks haar driewekelijkse dialyse-lijdensweg . Ontroerend mooi.
Snel een boterhammetje gegeten en een douche genomen en dan op weg naar De Pinte om een kersverse baby te bewonderen. De baby poseerde samen met haar ouders flink voor de foto om vervolgens een beetje te zeuren, maar niets wat niet met wat ronddragen en sussen opgelost kon worden. Na de rondleiding in hun nieuwe huis kregen we een stukje fruittaart aangeboden. Helaas was het toen al bijna tijd om afscheid te nemen, want we werden voor het avondmaal in Rumbeke verwacht en we moesten nog eerst gaan inchecken in Hostellerie Vijfwegen Bis. (De avond is des te plezanter als je zonder zorgen een glaasje wijn kan drinken en niet ‘s nachts nog een hele rit door het donker moet maken.) Na een kamerinspectie van nog geen minuut stonden we alweer buiten.
Onze vrienden zorgden voor een ontspannen avond met gourmet en raclette. Mijn vriend bouwde een reusachtige toren van duploblokken met de twee kinderen en we babbelden tot een gat in de nacht. Al blijf ik erbij dat de spelregels van stapelwoord mij niet goed uitgelegd werden, waardoor ik niet met gelijke wapens aan de strijd kon verschijnen en ik dus verloor. Volgende keer revanche!
We werden in ons hotel pas om tien uur ‘s ochtends aan het ontbijt verwacht (we waren de enigen die op dat uur nog aan het ontbijt aanschoven), dus konden we toch een beetje uitslapen op zondag. Het ontbijt was trouwens voortreffelijk! <3 Scrambled eggs! De rest van de dag hadden we niet veel eten meer nodig en beperkten we ons tot wat boterhammetjes terwijl we onze administratieve achterstand probeerden weg te werken.
Alweer een weekend om tevreden op terug te blikken.
