Vandaag afscheid moeten nemen van onze vrienden en de kinderen. Zo’n bezoekje is altijd veel te kort om volledig bijgepraat te geraken. Er gebeurt dan ook ontzettend veel in het leven van onze vrienden (in tegenstelling tot in dat van ons, wij zijn een beetje saaie mensen). Ik ben alleszins ontzettend blij dat het zo goed klikte met de kinderen en met ons petekindje in het bijzonder. We zien hen door de afstand helaas niet vaak genoeg, maar ik hoop dat ons petekindje een keer bij ons kan komen logeren als ze wat groter is.

Onze vriend zette ons samen met onze valiezen af aan het treinstation van Aubonne waar we wachtten op de trein naar Lausanne. Tijdens de treinrit las ik nog wat verder in de roman die ik aan het begin van onze trip was beginnen lezen. Door al die treinritjes was ik al goed opgeschoten. In het station van Lausanne lieten we onze valiezen achter in de lockers en kochten we een treinticket voor de rit naar de luchthaven van Genève.

Mijn vriend had ons verzekerd dat we Lausanne een erg toffe stad zouden vinden, dus ik was benieuwd naar de stad waar we drie dagen geleden slechts een glimp van hadden opgevangen. De stralende zon van toen verstopte zich helaas achter een grijs en grauw wolkendek. Wat nog maar eens mijn stelling bevestigt: alles is mooier als de zon schijnt. Gelukkig regende het niet.

We startten onze verkenning van Lausanne met een ontbijt in Hôtel Alpha-Palmiers. Voor zo’n chique hotel vond ik het ontbijt eerlijk gezegd een beetje tegenvallen, maar kom, de scrambled eggs waren lekker.

Lausanne is een erg heuvelachtige stad, dus bereid je voor op veel trappen en steile straten. Ik hield van de kleurrijke huizen die hier en daar het straatbeeld opfleurden, maar als ik moet kiezen tussen Genève en Lausanne, dan gaat mijn voorkeur toch uit naar Genève. Veel boeiender, met CERN en al die internationale organisaties en dat mooie oude stadscentrum. Waarschijnlijk moeten we in de zomer eens terugkeren naar Lausanne en ‘s avonds op stap gaan om de charme van de stad volledig tot zijn recht te laten komen. 

Onze eerste stop van de dag was de kathedraal. Bijzonder indrukwekkend bouwwerk! Vooral het geschilderde portaal en het mooi gerestaureerde houten koorgestoelte uit de dertiende eeuw vond ik prachtig. Natuurlijk beklommen we het belfort, maar door de laaghangende grijze wolken viel het uitzicht wat tegen. Op een zonnige dag moet dit fenomenaal zijn.

We wandelden verder langs mooie bouwwerken zoals het Château Saint-Maire en het Palais de Rumine waarin verschillende musea gevestigd zijn. We hadden echter geen zin in een museumbezoekje, dus liepen we gewoon even het gebouw binnen om van de prachtige trappenhal te genieten en even naar het toilet te gaan.

Ondertussen was het tijd voor het middagmaal. Mijn vriend kocht een warm broodje en ik een pannenkoek met appel. We hadden geen van beiden grote honger en aten ons middagmaal al lopend op.

Na deze snelle lunch namen we de metro naar de oever van het meer waar we in een kleine kiosk kaartjes kochten om naar het thuisfront te sturen. Het was nog een heel gedoe om postzegels te vinden, uiteindelijk kochten we onze postzegels een postverdeelpunt in een apotheker (I kid you not).

Mijn vriend en ik zijn beide niet zo’n sportliefhebbers, maar het Olympisch Museum stond hoog aangeschreven als toeristische attractie. We liepen langs de mooi aangelegde boulevard met de chique hotels richting het museum en bewonderden de beeldhouwwerken van verschillende kunstenaars in de Olympische tuin. Het ene werk sprak me al meer aan dan het andere.

Toen we de toegangsprijzen (18 Zwitserse frank) zagen, hadden we opeens niet meer zoveel zin om het museum te bezoeken. Pas op, voor een tentoonstelling of museum dat helemaal mijn ding is, zou ik dit bedrag graag neertellen. Maar ik volg de Olympische spelen niet eens. Enfin ja, we dronken iets in het Olympisch café met uitzicht op het meer en keerden dan op onze stappen terug. We maakten een mooie wandeling tot aan het metrostation en namen dan de metro die ons terug bracht naar het hoger gelegen gedeelte van Lausanne.

We wandelden nog wat rond, ontdekten een fijn parkje en sloten ons bezoek af met een glas heerlijke wijn in Yatus, Œnothèque & Winebar. De trein bracht ons zonder problemen naar de luchthaven, waar we nog snel een noedelsoepje en een wokgerecht aten alvorens het vliegtuig op te stappen.

Ons weekendje zat er weer op. But we’ll be back!