Supervroeg opgestaan (half zeven, auch!) om afscheid te nemen van onze gastvrouw en de lieftallige O. O had een afspraak bij de dokter en om lange wachttijden te vermijden, wilden ze als eerste in de wachtzaal zitten, want er was die dag ook een uitstapje naar de zoo gepland met de kindjes van de crèche. Wij namen afscheid met veel dikke knuffels en beloofden zeker nog eens terug te komen.
Onze gastheer W begeleidde ons naar de tramhalte die ons tot bij het station van Bratislava zou brengen. We bedankten hem uitgebreid voor alle goede zorgen, want echt, ik heb enorm genoten van de tijd die we samen doorbrachten. Ik heb echt het gevoel dat we elkaar beter hebben leren kennen en dat onze vriendschap verstevigd is door dit bezoekje.
Na alweer een geweldig vlotte treinrit, stonden we een dik uur later opnieuw in Wenen. We namen meteen de metro naar Wien Mitte om onze bagage in te checken. Wat een ongelooflijke luxe, rond een uur of tien ‘s ochtends je bagage kunnen inchecken en dan gewoon een paar uur later de trein op springen zonder te moeten sleuren met je koffers. Fantastisch! Enig verbeterpuntje: de zware rugzak met de laptops hadden we graag ergens in lockers achter gelaten, maar dit supermoderne station beschikte helaas nog niet over lockers. Gelukkig bevond zich in hetzelfde gebouw een Mediamarkt en maakten wij dankbaar misbruik van hun lockers en dronken we een lekkere smoothie om dat te vieren.
We namen opnieuw de metro naar de Stephanskirche en wandelden in het zonnetje door het mooie Wenen. Ik herinnerde mij Wenen van een vorig bezoek als een stad vol met indrukwekkende kerken en inderdaad, de pracht en praal van de Weense kerken is ongezien. Wat een schitterende culturele rijkdom is hier verzameld. Ook de Peterskirche stelde op dat vlak niet teleur en we vergaapten ons aan de prachtig beschilderde koepel. We kuierden op ons gemak verder tot we bij het Palmenhaus aankwamen. Via Goofball kregen we de tip dat dit een fijn lunchplekje zou zijn. En inderdaad, zo vaak krijg je niet de kans om te eten in een prachtige serre tussen de palmbomen. Mijn vriend ging voor de laatste keer voor een Wienerschnitzel en ik bestelde asperges met zalm (heerlijk!).
Na ons middagmaal namen we de metro naar de Donauturm en kwamen we terecht in een gans ander deel van Wenen. Het contrast kon amper groter zijn met moderne hoogbouw en congresfaciliteiten, maar toch ook een heel groot en aangenaam park rondom de Donauturm. We wandelden tussen 1000 kersenbomen (geschonken door Japan ter gelegenheid van de viering van 1000 jaar Oostenrijk) door en kochten ons een toegangsticket om van het uitzicht op Wenen te genieten. Toen we genoeg genoten hadden, namen we de metro terug en lasten we een korte tussenstop in op het Donauinsel. Niet echt veel te beleven overdag als je geen jogger of skater bent, maar op zomeravonden lijkt me dit een fantastische plek. Te onthouden als we nog eens terugkomen.
Laatste bezoek van de dag: de noordelijke toren van de Stephanskirche (yep, alweer). Mooie uitzichten over mooie steden, ik krijg er maar geen genoeg van. Omdat we tijd genoeg hadden, besloten we de weg naar Wien Mitte te voet af te leggen om in stijl afscheid te nemen van deze mooie stad. Een korte treinrit laten stonden we op het vliegveld en zat ons tripje er alweer op.
Auf Wiedersehen, Wien!
