Ziezo, 2012 werd zoals dat hoort in stijl uitgewuifd. Dit jaar vierden we Oudjaar op ons appartementje met twee bevriende koppels. Het was onze allereerste kennismaking met de nieuwe vriendin van kameraad-wereldburger H, die na een jaar in Madrid gewerkt te hebben, terugkeert naar zijn geliefde Chicago en zijn Chinese vriendin daar. De Chinese vriendin viel meteen in de smaak, vriendelijk, intelligent en maakster van bijzonder lekkere dumplings. En jullie zullen ondertussen al wel weten dat ik een echte dumpling-liefhebber ben. Het voorgerecht was dan ook een schot in de roos.
Het was voor de Chinese vriendin haar eerste bezoek aan België en bij uitbreiding Europa. Het was voor haar dan ook een erg bijzondere reis: kennismaken met de familie van haar vriend én met een nieuw continent. Behoorlijk spannend allemaal. Geen wonder dat het reizen zijn tol had geëist in de vorm van een zware verkoudheid. Het arme kind heeft de hele avond zitten snuffelen. Echt jammer. We zullen ze nog eens moeten gaan opzoeken in Chicago, of wie weet, in China voor een trouwfeest of zo (een mens kan maar dromen!).
Natuurlijk had ik het even met vriend H over de fiscal cliff. Amerikaanse politiek is nu eenmaal één van onze favoriete gespreksonderwerpen. Maar om de avond niet te zwaar te maken, stapten we al snel over op lichtere onderwerpen zoals de recente vakantie in Costa Rica van het andere aanwezige koppel.
Voor het hoofdgerecht hadden we ons er een beetje makkelijk vanaf gemaakt: het is gewoon superhandig om zo’n goeie traiteur als Vis&Gevogelte bij ons om de hoek te hebben. Iedereen genoot dan ook van de hertensteak in jagersaus met peertjes en veenbessen en aardappelgratin met truffel. Jammie!
Om eerlijk te zijn, zat ik al vol na het hoofdgerecht, maar er moest toch geproefd worden van de chocoladetaart met chocomousse en chocoladeganache die vriendin U gemaakt had. Een beetje te zwaar voor mij, maar ik moet toegeven dat het mij niet zou lukken zo’n taart uit de oven te toveren. Mijn bakkunsten zijn erg beperkt.
Na het dessert werd de champagne bovengehaald en genoten we vanaf het balkon van het vuurwerk in Leuven. En ik placeerde in het nieuwe jaar een Gangnam Style dansje. Aja!
We moesten helaas te vroeg afscheid nemen van vriend H en zijn Chinese vriendin, omdat ze echt te ziek was om nog langer te blijven. Met z’n vieren speelden we nog een paar uurtjes Boonanza en daarmee was 2013 ook alweer ingezet.
