Eén van de kleine ergernissen in mijn bestaan: de Danone-automaat in het CLT. Tijdens de pauze tussen de lessen door, drink ik al eens een actimelletje of eet ik al eens graag een rijstpapje. Sinds de plaatsing van de automaat, ettelijke jaren geleden, heeft het ding al meer niet dan wel gefunctioneerd. Eerst was het maanden aan een stuk onmogelijk om het luikje met de plastic lepeltjes te openen, wat hilarische beelden opleverde van mensen die hun puddinkje met hun vingers uitlepelden, dan weigerde de automaat geldstukken van 1 en 2 euro aan te nemen en nu valt al het geld er gewoon door. Wat lange files aan de automaat oplevert, omdat hongerigen en dorstigen tegen beter weten in blijven proberen de machine te overtuigen hun geld aan te nemen. Onbegrijpelijk dat een bedrijf als Danone er niet op toeziet dat apparaten waarin hun producten verkocht worden correct functioneren. En onbegrijpelijk dat de verantwoordelijke van de automaat er niets mee inziet dat al dat geld van potentiële klanten verloren gaat.
En ik, ik leid honger en dorst tijdens de pauzes.
Het is bijna een opluchting dat het niet enkel in het cvo in Gent een probleem is, die automaat.
We hadden vroeger op school ook zo’n automaat, ik was verslaafd aan de Danettes… En ja ook problemen met de lepeltjes of ze waren op bijvoorbeeld haha
[…] heb er al eens eerder over geschreven, over mijn niet-eindigende queeste om de Danone-automaat op het CLT goed te laten functioneren. Tot […]